________________ તેને પરસ્પર વિચાર કરી વિસ્તાર કરે અને તે સમજવું એમ અમે કહીએ છીએ. અમે આમાં ઘણું ગુઢ શાસ્ત્રાર્થ પણ પ્રતિપાદન કર્યો છે. તમે વારંવાર વિચારજે. યોગ્યતા હશે તે અમારા સમાગમમાં આ વાતનો વિસ્તારથી વિચાર બતાવીશું. હાલ અમારો સમાગમ થાય તેમ તે નથી, પણ વખતે શ્રાવણ વદમાં કરીએ તો થાય પણ તે કયે સ્થળે તે હજુ સુધી વિચાર્યું નથી. સરખી વિચારસરણી ધરાવતા ધમલભી મનુષ્ય એકબીજા સાથે પ્રેમપૂર્ણ ધર્મવાર્તા * કરે અને જ્ઞાની પુરુષનાં સૂત્રાત્મક વચનનો અર્થ વિવિધ રીતે અનેક દૃષ્ટિકોણથી સમજીને પિતાનું જ્ઞાનબળ અને ધ્યાનબળ વધારી મોક્ષરૂપી પુરુષાર્થમાં લાગે એ જ શ્રેયનું, હર્ષનું અને સ્વ-પર પ્રેરણાનું મુખ્ય કારણ છે. ગુર્જર ભાષામાં લખાયેલાં હોવા છતાં આ વચનમાં ઉત્તમોત્તમ શાસ્ત્રોને સાર અમે ઠાંસી ઠાંસીને ભર્યો છે એમ તમો નિર્ધાર કરશે અને જ્યાં સમજણમાં કઠિનતા લાગે ત્યાં વિશેષ જ્ઞાનીના આશ્રયે તેમાં રહેલે અતિ અદ્દભુત અને રહસ્યમય મર્મ સમજશે એવી અમારી તમોને સૂચના છે. અમારે તમારા પ્રત્યક્ષ સમાગમ જ્ઞાનીદ્રષ્ટ હશે તે તેમ બનશે અને તે સમયે જે તમ મુમુક્ષુઓમાં બધ ઝીલવાની પાત્રતા દષ્ટિગોચર થશે તે અમારા શ્રીમુખેથી તેમાં કહેલી ધર્મવાર્તાને અલૌકિક અને અમૂલ્ય અર્થ સમજવાનું સૌભાગ્ય તમને સાંપડશે એમ જાણજો. વર્તમાન તે આપણું પરસ્પર સમાગમને ગ દષ્ટિગોચર થતો નથી, પણ થોડા કાળમાં જે સંભવે છે. તે કેવી રીતે અને કયા ક્ષેત્રે તે અંગે હજુ અનિશ્ચિતતા વતે છે. * પ્રાસંગિક : સાધમી એ સાથે તરવ સંબંધી વાર્તાલાપ કરી પોતાના જ્ઞાનને વધારવું અને પ્રાપ્ત થયેલા જ્ઞાનને દઢ કરવું એ ધર્મ માર્ગમાં મહાન ઉપકાર કરનારું છે. આચાર્યોએ પણ પૂછના (પ્રશ્નોત્તરરૂપ સ્વાધ્યાય)ને તપ કર્યું છે. સત્તરમાં રૌકામાં જયપુરમાં શ્રીમાન ટોડરમલજીના સાનિધ્યમાં, આગ્રામાં શ્રીમાન બનારસીદાસજીના સાનિધ્યમાં, અને ઉત્તર ગુજરાતમાં, શ્રીમાન આનંદઘનજીના અને થશે. જછ સ-િનવમાં મા ની વ સ મ એમાં સત્સંગ-સ્વાધ્યાયની જ્ઞાનગંગામાં અનેક જિજ્ઞાસુઓ ન કરી પોતાના અંતમાને પવિત્ર કરતા હતા. ન ધ ધાર્મિક વિના' ઇત્યાદિ આગમ સૂત્રોથી આ વાતની પુષ્ટિ થાય છે. સમ્યકત્વનાં નિઃશકિત્વ, ઉપગ્રહનત્વ, વાત્સલ્ય અને પ્રભાવના વગેરે અનેક અંગેનું ધર્મ સભાઓથી દઢપણું થાય છે અને વીતરાગ ભગવાનના સમગ્ર અનુયાયીઓમાં પરસ્પર સાચે પ્રેમ અને વાત્સલ્ય જાગે છે, જે આ જમાનાની તાતી જરૂરિયાત છે. ભારત જૈન મહામંડળ દ્વારા આ દિશામાં સ્તુત્ય પ્રયાસ થયા છે. પણ હજુ ઘણું ઘણું કરવાનું બાકી રહે છે, જેમાં શ્રાવકે કરતાં પણ શમણુ વગે વિશેષ યોગદાન આપવું આવશ્યક છે. અધ્યાત્મને પંથે