________________
૩૬
T
યોગસાર પુણ્યને પાપ કહેનાર કોઈ વિરલા જ છે :
ગાથા-૯૧ जो पाउ वि सो पाउ मुणि सव्वु इ को वि मुणेइ । जो पुण्णु वि पाउ वि भणइ सो बुह (?) को वि हवेइ ।।
પાપરૂપને પાપ તો, જાણે જગ સહુ કોઈ; પુણ્યતત્ત્વ પણ પાપ છે, કહે અનુભવી બુધ કોઈ. - જે પાપ છે, તે પાપ છે એમ તો સર્વ કોઈ જાણે છે, પણ જે પુણ્ય છે, તે પણ પાપ છે એમ કહે છે એવો પંડિત કોઈ વિરલા જ હોય છે.
પુણ્ય અને પાપ બને હેય છે –
ગાવા-૦૨ जह लोहम्मिय णियड बुह तह सुण्णम्मिय जाणि । जं सुहु असुह परिच्चयहिं ते वि हवंति हु णाणि ।। લોહબેડી બંધન કરે, સોનાની પણ તેમ; જાણી શુભાશુભ દૂર કરે, તે જ જ્ઞાનીનો મર્મ.
હે પંડિત. જેવી રીતે લોઢાની પણ બેડી છે, તેવી રીતે સોનાની પણ બેડી છે એમ તું જાણ. (અર્થાત્ જેવી રીતે લોઢાની બેડી બંધન કરે છે, તેવી રીતે સોનાની બેડી પણ બંધન કરે છે. એ દષ્ટાંતથી પુણ્યપાપ બનેને બંધનરૂપ જાણી) જેઓ શુભઅશુભ બને ભાવોને છોડે છે, તેઓ જ ખરેખર જ્ઞાનીઓ છે.
