________________
૩૪
યોગસાર કુટુમ્બમોહ ત્યાગવા યોગ્ય છે :
ગાથા-૧૭ इहु परियण ण हु महुतणउ इहु सुहु-दुक्खहं हेउ । इम चिंतंतहं किं करइ लहु संसारहं छेउ ।। આ પરિવાર ન મુજ તણો, છે સુખ-દુઃખની ખાણ; જ્ઞાનીજન એમ ચિંતવી, શીઘ કરે ભવહાણ.
આ કુટુમ્બપરિવાર ખરેખર મારો નથી, એ માત્ર સુખદુઃખનું જ કારણ છે - એમ ચિતવતાં શીઘ જ સંસારનો છેદ કરે છે.
અશરણ ભાવના (સંસારમાં કોઈ પોતાને શરણ થતું નથી) :
ગાવા-૬૮ इंद-फणिंद-णरिंदय वि जीवहं सरणु ण होति । असरणु जाणिवि मुणि-धवला अप्पा अप्प मुणंति ।। ઇન્દ્ર, ફણીન્દ્ર, નરેન્દ્ર પણ, નહીં શરણ દાતાર; શરણ ન જાણી મુનિવરો, નિજરૂપ વેદે આપ.
ઈન્દ્ર, ફણીન્દ્ર અને નરેન્દ્ર પણ જીવોને શરણભૂત થઈ શકતા નથી. એ રીતે પોતાને અશરણ જાણીને ઉત્તમ મુનિઓ પોતા વડે પોતાને જાણે છે.
