________________
શ્રી ભક્તામર-સ્તોત્ર જે હાથીનાં શિરમહીં રહ્યાં રક્તથી યુક્ત છે ને, મોતીઓથી વિભૂષિત કર્યા ભૂમિના ભાગ જેણે; એવે સામે મૃગપતિ કદી આવતે જે રહે છે, ના'વે પાસે શરણ પ્રભુજી! આપનું જે ગ્રહે છે. ૩૯
કલપ કેરા સમય પરના વાયરાથી અતિશે, ઊંડે જેમાં વિવિધ તણખા અગ્નિકેરા ય મિશે, એ અગ્નિ સમપ કર્દીએ આવતું હોય પોતે, તારા નામ-સ્મરણ-જળથી થાય છે શાંત તે તે. ૪૦
કાળે કાળો અતિશય બની, લાલ આંખ કરેલી, ક્રોધે પૂર બહુવિધ વળી, ઊછળે ફેણ જેની; એ મેટો મણિધર કદી આવતું હોય સામે, નિશ્ચ થંભે તુરત અહીં તે હે પ્રભુ! આપ નામ. ૪૧
અ કૂદે ગજગણ કરે ભીમનાદો અતિશે, એવી સેના સમરભૂમિમાં રાજતી છતમિશે; ભેદાયે તે તુરત પ્રભુજી! આપના કીર્તનથી, જાણે નાસે તિમિર સઘળાં, સૂર્યના કિરણથી. ૪૨
ભેંકાતા જ્યાં કરિ શરૌરમાં લેહધારા વહે છે, તેમાં મહાલી અહીં તહીં અહા, સૈનિકે તે રહે છે, એ સંગ્રામે નવ રહ કદી છત કેરી નિશાની, લીધું જેણે શરણ તુજ તે હાર હોયે જ શાની ? ૪૩
૨૩
