________________
શ્રી ભક્તામર–સ્તોત્ર
સદ્દગુણોથી ભરપૂર તમે, ચંદ્રવત્ શોભનારા, દેના યે ગુરુ નવ શકે, ગુણ ગાઈ તમારા; જે સિંધુમાં પ્રલય સમયે ઊછળે પ્રાણીઓ રે, તેને ક્યારે પણ તર શકે કેણ રે બાહુ જે રે? ૪
એ હું છું ગરબજન તે યે પ્રભુભક્તિ કાજે, શક્તિ જેકે મુજમહિ નથી ગુણ ગાઈશ આજે; શક્તિ જોકે નિજમહિ નથી, તે ય શું મૃગલીએ, રક્ષા માટે શિશુ તણું નથી, સિંહ સામે જતી એ? પ
જે કે હું છું મતિહન ખરે, લાગું છું પંડિતને, તેયે ભક્તિવશ થક પ્રભુ! હું સ્તવું છું તમને, કે કિલાએ ટુહ ટુહ કરે રૌત્રમાંહીં જ કેમ? માનું આવે પ્રતિદિન અહા, આમ્રને મોર જેમ. ૬
જન્મનાં જે બહુ બહુ કર્યા પાપ તે દૂર થાય, ભક્તો કેરી પ્રભુગુણમહીં ચિત્તવૃત્તિ ગૂંથાય; વિટયું જે તિમિર સઘળું રાત્રિએ વિશ્વમાંય, નાસે છે રે ! સૂરજ ઊગતાં સત્વરે તે સદાય. ૭
એવું માની સ્તવન કરવાનો થયે આજ ભાવ, તેમાં માનું મનમહિ ખરે આપને છે પ્રભાવ; મોતી જેવું કમળ પરનું વારિબિંદુ જ જે છે, એવી સ્તુતિ મનહર અહા ! સજજનેને ગમે છે. ૮
