________________
पञ्चमं परिशिष्टम् ग्रन्थगताः सूक्तयः
१. ०जीवंताणं, कालेण कयाइ होइ संपत्ती ।
जीवाण; मया पुण, कत्तो दीहंमि संसारे ।।
२. जणणि जणयाण सुकयं, न गणंतिः न बंधु मित्त-सामीणं । विसयवसमोहियमणा, पुरिसा परलोयमग्गं च ।। मोत्तूणमाणं जिणाण संसारे ।
बहुदुक्खसोयपवरे, सव्यमसारं वियाणेह ।।
४. तत्तिल्लो विहिराया, जाणइ दूरे वि जो जहिं वसइ । जं जस्स होइ सरिसं तं तस्स बिइज्जयं देइ ॥
५. मयण- वसणवसयस्स, नरवर ! वाहियस्स तह य मत्तस्स ।
कुवियस्स मरंतस्स य, लज्जा दूरुज्झिया होइ ।।
६. देहीणं हिंसाए, अलिएणं तह य दव्वहरणेणं । परइत्थीसंगेण, जीवा नरयंमि वच्च॑ति ।।
७. अमरेहिँ नरवरेहि य, परूविया होंति नीइ आयारा ।
लोविति जत्य ते च्चिय को दोसो तत्थ नीवाणं ? ।।
८. मा पसलं तं सेवसु, रत्तासोयं इमं फलासाए । एयस्स पल्लव च्चिय, मणोरमा न उण फलरिद्धी ।
९. देहायत्तो धम्मो, देहो आहारसंभवो जेण ।
जं निरवज्जाहार, विहिणा साहू वि भुंजंति ।। १०. मन्त्र दुक्ख पि सुहं इंदियविसएहिं मोहिओ दीणो ।।
११. जो उण कूडग्गाही, मोत्तुं निपुरं न गिण्हए सुफुरं । वणिजार ओ व झूर, सो द सेसवणिजारे ।। १२. दो चेव देवयाओ, माया पिया य जीवलोगंमि ।
तत्व वि पिया विसिद्धो जस्साणे वट्टए माया ॥ तातेसि चिय विणओ कोरह जमेस धम्मो ति ।।
१३. छंदट्ठियं सुरूवं, समसुह- दुक्खं अणिग्गयरहस्सं । धन्ना सुत्तविद्धा, मित्तं महिलं च पेच्छति ।। १४. जो य न दुक्खं पत्तो, जो य न दुक्खस्स निग्गहणसमत्यो ।
जोय न दुहिए दुहिओ, न तस्स दुक्खं कहेयव्वं ।।
१५. रोसस्स पढमसमए, जं फुरियं मा हु तं कुणउ ।
को किर सो मुहनिहिअं, अमवस्स रसं विसेने ? ।।
१६. नत्थि हु कज्जमकणं, महिलाणं तह पिओ व अन्नो वा ।
तम्मो परिहरियव्वो, संगो वीमाण दुट्ठाणं ।।
१७. महिला वेज्ज हरेज्ज व नासेज्ज व संतविज्न व मणूसं ।
तुट्ठा उजियाज्जा, रुट्ठा पुण मारए पावा
पृष्ठम्
x
१०
१६
जादूचे
४२
७३
७४
७६
८५
१०२
११५
१२३
१४१
१४५
१८३
१८४
१८४
१८७
