________________
આલંબન, એક આધાર જોઈએ; અને એ આલંબનનું નામ છે ગુરુતત્ત્વ, ગુરુ ભગવંતો.
એમને ગુરુપદે કોણે સ્થાપ્યા એ ખબર છે? ગુરુ “ગુરુ” કેમ કહેવાયા? બરાબર સમજજો. ગુરુ ગુરુ એટલા માટે કહેવાયા કે તીર્થકર ભગવંતે એમને એ સ્થિતિમાં, એ પદ પર મૂક્યા છે. તીર્થકરે ગુરુતત્ત્વ ન બતાડ્યું હોત તો સાધુ ગુરુ ન હોત. ગુરુતત્ત્વ કોણે બતાડ્યું ? પરમાત્માએ બતાડ્યું. એ પરમાત્માના માર્ગે ચાલે, એ માર્ગને અપનાવે, એ માર્ગ પ્રમાણે જીવવાની કોશીશ કરે, એનું નામ સાધુ. અને એ સાધુ તે જ ગુરુ.
એ ગુરુતત્ત્વ દ્વારા આ ભગવાનનું શાસન સૈકાઓથી, સેંકડો વર્ષોથી આપણા સુધી ચાલ્યું છે.
નિગ્રંથ ગચ્છ : શ્રી સુધર્માસ્વામી મહારાજ; એમનો કોઈ ગચ્છ નહોતો, પણ આ એમનો ગણ હતો. બધા જ મુનિ નિગ્રંથ હતા, તેમનો ગણ. તમામ ગણધરોએ પોતાના શિષ્ય પરિવારો સુધર્માસ્વામીને હવાલે કર્યા, ને તેમનો સૌધર્મ અથવા નિગ્રંથ એવો ગચ્છ કહેવાયો.
નિગ્રંથ એટલે સંપૂર્ણપણે ગ્રંથિથી મુક્ત એવા મહાત્માઓ. અમારી જેમ ગ્રંથ અને ગ્રંથિઓથી ઘેરાયેલા નહિ. ગ્રંથિ એટલે ગાંઠો. નિગ્રંથ એટલે ગાંઠો વગરના. કોઈ ગાંઠ નહિ : રાગની પણ નહિ, દ્વેષની પણ નહિ. એ નિગ્રંથોની પરંપરા ચાલતી રહી.
પછી એ થયો કૌટિક ગણ. કૌટિક અને કાકંદિક એ બે શબ્દો તમે કલ્પસૂત્રમાં સાંભળ્યા હશે. દીક્ષા કોઈ લે, ત્યારે પણ બોલાય : કોટિક ગણ, વજી શાખા, ચંદ્ર કુલ ! જો તમે ધ્યાન માંડીને સાંભળતા હો તો આવું આવું બોલાતું હોય છે. પણ આપણને ઉછામણીના આંકડા સિવાય હવે બીજું બધું
