________________
ઉપલા માળેથી કોઈક સાધુ ભગવંતે પડિલેહણ કરીને કાજો ભેગો કરેલો તે પરઠવ્યો અને તે અનવધાનવશ સિંહ જેઠવાના માથે પડ્યો. ગુજરાતમાં મંત્રી યુગલનું અને એ રીતે જૈનોનું જોર વધ્યું એ સામે ઘણાને વાંધો હતો અને એ વાંધો લેનારા મુખ્ય માણસોમાં એક સિંહ જેઠવા પણ હતો. આ ઘટનાને લીધે તેના રોષને બહાર નીકળવાની તક મળી. તે સીધો દાદર ચડીને ઉપર ગયો અને કાજો પરઠવનાર સાધુને તેણે માર્યા. સાધુ કંઈક ખુલાસો કરવા જતા હતા, પણ સિંહ જેઠવા એ સાંભળવા જ નહોતો માગતો. આખી ઘટના થોડી જ વારમાં આખા નગરમાં પ્રસરી ગઈ. સમાજ અને વિશેષતઃ જૈન સંઘ નારાજ તો ઘણો થયો. પણ વાણિયા બિચારા શું કરે ? એમાંય આ તો રાજાનો મામો. એની સામે તો બોલાય જ કેવી રીતે?
તમે હો તો શું કરો? સાહેબ ! રેલી કાઢીશું, ફરી આવું ન થાય એને માટે આવેદનપત્ર આપીશું. બસ.... પતી ગયું! આ તમારી બીકણ વૃત્તિ અને કાયરતાએ જૈન ધર્મને જે નુકસાન પહોંચાડ્યું છે, એટલું તો વિધર્મીઓએ પણ નથી કર્યું. કોઈપણ સમાજ માટે દુર્જનોની સક્રિયતા કરતાં સજ્જનોની નિષ્ક્રિયતા વધારે ભયજનક હોય છે. યાદ કરો ધર્મદાસ ગણિના આ લલકારને -
"साहूण चेइयाण य पडिणीयं तह अवण्णवायं च । जिणपवयणस्स अहियं सव्वत्थामेण वारेइ ॥"
“જિનેશ્વર દેવના સાધુને કે ચૈત્યને નુકસાન થતું હોય કે એમની નિંદા થતી હોય કે પછી જિનશાસનને કોઈ પણ રીતે હાનિ થતી હોય તો શ્રાવક સર્વસ્વના ભોગે પણ એનું નિવારણ કરે.”
30
