________________
દેરાસર બંધાવ્યું. એક તેલી, ઘાંચી. ઘાણી ચલાવે. એ “જૂ મારતો હતો. એને પકડ્યો. અને એના જ ઘાણાની આવકના પૈસામાંથી મૂકાવસહી નામનું દેરાસર બંધાવ્યું.
કસાઈઓ. હજારો કસાઈઓનાં કુટુંબોને ત્રણ વર્ષ માટે એમનાં ભરણ-પોષણ ધંધા-ધાપા, લેવડ-દેવડ વગેરેની બધી જવાબદારી પોતે સ્વીકારી, અને એમને ખાટકીનો ધંધો બંધ કરાવ્યો.
ગુજરાતમાં પૂજા કરવા માટે રેશમી વસ્ત્ર મળતાં નહોતાં. બનતાં નહોતાં. કાશી દેશમાં જ એ બનતાં. હવે ત્યાંનો રાજા, એ રેશમી વસ્ત્ર જેટલાં બને એ પોતે મંગાવે, પોતે પહેરે, અને પછી બીજે દિવસે પોતાના પગની છાપ એના ઉપર પાડીને પેલાને પાછાં આપે. વસ્ત્ર હાથે બનાવવાનાં ને બહુ ઓછાં બને. તે પછી તે વણકરો તેને કાંજી ચડાવીને વેપાર કરે. એટલે ગુજરાતમાં જે વસ્ત્ર જાય એ રાજાના પગ પડેલાં અને ઊતરેલાં જાય. - કુમારપાળને આ ખબર પડી. એણે કાશી ઉપર ચડાઈ કરી. યુદ્ધ કરીને ત્યાંના રાજાને હરાવ્યો. અને પછી ત્યાંના સાતસો સાળવીઓ એટલે વણકરોનાં કુટુંબોને ત્યાંથી પાટણ લાવી વસાવ્યાં. આજે પણ પાટણમાં સાળવીની પોળ છે. સાળવીની પોળ અમદાવાદમાં પણ છે. પાટણમાં સાળવીઓનું દેરાસર છે. અમદાવાદમાં છે. બધા સાળવીઓને જૈન બનાવ્યા. એ લોકો પૂજાની જોડ બનાવે અને એના રાજ્યમાં વેચે.
ઘેબર ખાતાં ખાતાં માંસ યાદ આવ્યું. પથરો લીધો ને દાંત તોડવા માટે ઉપાડ્યો. સેવકોએ હાથ પકડી લીધો. આચાર્ય ભગવંત પાસે વાત પહોંચી. ગુરુએ કિધું : “દાંત તોડવા એ પ્રાયશ્ચિત્ત નથી” “તો ?' “પહેલાં તો ઘેબરનો ત્યાગ કરો. અને બીજું પ્રાયશ્ચિત્ત રોજ સવારના દાતણ કરતાં પહેલાં ૧૨ પ્રકાશ
32.
