________________
પ્રગટ થયાં અને પૂછ્યું કે “મહારાજ! શું જોઇએ? – જે જોઈએ તે કહો – તમારો મનોરથ સિદ્ધ થયો છે. મહારાજે કીધું : “બસ મા ! વરદાન આપ. વાણી અને વિદ્યાનું વરદાન આપ.”
વરદાન મળ્યું. ઊભા થયા. દિવ્ય દર્શન થવાને કારણે ૨૧ દિવસની અશક્તિ વર્તાતી નથી. એ ગયા સીધા ગુરુ પાસે. વિંદના કરી. ગુરુએ પૂછ્યું: “ભાગ્યશાળી, શું થયું?' તો કહે કે આપની કૃપાથી ફળ સિદ્ધ થયું.” ગુરુ પ્રસન્ન થઈ ગયા. ત્યાં સાધુઓ ટોળે વળ્યા છે. તેમને વીંટળાઈને કહે કે “મહારાજ, તમને દેવીએ વરદાન આપ્યું હોય તો અમને બતાડો ને!
બધાને લઈને તેઓ ગયા પેલા સાંબેલા પાસે. પાણી હાથમાં લીધું ને તે સાંબેલા પર છાંટતાં છાંટતાં બોલ્યા :
अस्मादृशा अपि जडा भारति ! त्वत्प्रसादतः । भवेयुर्वादिनः प्राज्ञाः मुशलं पुष्ष्यतां ततः ॥
અર્થાત તે વાગ્યાદિની દેવી ! અમારા જેવા જડ માણસો પણ તમારી કૃપાથી વિદ્વાન થઈ શકતા હોય તો આ સાંબેલા પર ફૂલ ઊગજો !
અને એ સાથે જ એ સાંબેલા પર ફૂલ અને પાંદડાં ઊગી નીકળ્યાં ! આનું નામ વાણીનું વરદાન ! પછી તો આખા સંઘે તેમને ઝીલી લીધા. સમગ્ર સમુદાયમાં ગુરુએ તેમને પસંદ કરીને એમને આચાર્યપદવી આપી. ૭૦ વર્ષની ઉંમરના સાધુ આચાર્ય અને ગચ્છના નાયક. એ ભગવંતનું નામ પડ્યું વૃદ્ધવાદીસૂરિ મહારાજ. એમના પટ્ટધર તે સિદ્ધસેનદિવાકરજી મહારાજ. એમની વાત હવે મુનિ કલ્યાણકીર્તિવિજયજી તમને કરશે.
