________________
शिकुमार भने गौतमे सिसाणं पवियक्कियं विष्णाय शिष्याणां वितर्कितं विज्ञाय शिष्योना या पूर्वोऽत अहेडने नलीने समागमे कयमई-समागमे कृतवती परस्परमां મળવાના વિચાર કર્યાં. ૧૪ા
हैं। डीना स्थान उपर लय ते अगे
छे " गोयमो" इत्याहि ! अन्वयार्थ - पडिरूण्णू गोयमो - प्रतिरूपज्ञः गौतमः यथोचित शास्त्रोना त्रिन यना ज्ञाता गौतम स्वामी जिटुं कुलम विक्खंतो- ज्येष्टं कुलमपेक्षमाणः शीकुमारने भोटा गुणवाजा मानीने सीससंघसमाउले - शिष्यसंघसमाकुलः शिष्यसभूडने साथै લઈને તિન્દ્ગકવનમાં આવ્યા. ૫૧મા "के सिकुमारसमणे" इत्यादि !
मन्वयार्थ —–के सिकुमारसमणे - के शिकुमारश्रमणः शिशुमारश्रभये गोयमं आगयं दिस्स - गौतमं आगतं दृष्ट्वा गौतम स्वामीने आवेला लेहने पडिरूपं पडिवत्तिं - प्रतिरूपां पतिपत्तिम् तेभने योग्य सत्कार सन्मान३य अतिपत्ति सम्मं संपडिवज्जइसम्यक् सम्प्रतिपद्यते सारी शेते . ॥१६॥
वे प्रतिपत्ति से छे. "पलालं" इत्याहि !
अन्वयार्थ – तत्थ-तत्र से तिन्हु नामना उद्यानभां शिशुभार श्रभा गोयमस्स निसज्जार - गौतमस्य निषद्यायै गौतम स्वामीने मेसवा भाटे फासूयं पला- प्रासुकं पलालम् पोताना शिष्योथी प्रासुर- अयित्त-शु-त-शेषलीय, शाली, श्रीद्धी કેદ્રવ તથા ચાથા રાલકના પાલાલને તથા પાંચમા પ્રાસુક–દ ડાભના તૃણ્ણાને विधं संपणामये - क्षिप्रं समर्पयति तात्ासिक मिछान्यां मधु च छे. तिणपणगं पुण भणियं जिणेहिं कम्मट्ठगंठिमहणेहिं । साली बीहीकोदवरालय रणे तणाई च ॥
छाया -- तृण पंचकं पुनर्भिणितं जिनैः कर्माष्टप्रन्थिमथनैः ।
शाली बहिः कोद्रवी रालकोऽरण्यतृणानि च ॥ કર્મીની ગાંઠને ફાડી નાખનારા તીથ કરાએ પાંચ પ્રકારના પાલ પ્રકારના मावेस छे - साठीनु परास, शहरानु परास, धान्यनुं पराहा, रास-गुनु परास, આ બધા ધાન્ય માગશર માસમાં પરિપકવ થઈને તૈયાર થઈ જાય છે. પાંચમુ પરાલ દ–દાભ મનાયેલ છે ૫૧૭ણા
આસન ઉપર બેઠેલા કૅશિશ્રમણ અને ગૌતમ સ્વામી કેવાશે।ભતા હતા ? तेने हे छ - " के सिकुमारसमणे" इत्यादि ।
अन्वयार्थ - महाय से - महायशाः महायशस्वी के सिकुमारसमणे गोयमे य - केशिकुमार श्रमणः गौतमश्च शी कुमार श्रम तथ गौतमस्वामी उभओ निमन्नाउभौ निषण्णौ से जन्ने मेला चंदमूरसमप्पा सोहंति-चन्द्रसूर्यसमप्रभौ शोभेते ચંદ્રસૂર્ય ની સમાન શૈાભતા હતા ૫૧૮૫
ઉત્તરાધ્યયન સૂત્ર : ૩
२७२
