________________
રસગૃદ્ધોં કે એહિક કષ્ટ કા વર્ણન
હવે બે ગાથાઓ દ્વારા સૂત્રકાર અિહિક કષ્ટોનું વર્ણન કરે છે
કાર રચાં ના” ઈત્યાદિ.
અન્વયાર્થ–આળઆસન-સિંહાસનાદિ, લથબં- શય્યા–પલંગ આદિ, ના-વારં વાહન-રથ, પાલખી આદિ, વિત્ત-વિરપુ ધન-સુવર્ણાદિ - અને મે-જમાન શબ્દાદિક વિષયને અનિવા-જવા ભેગવીને - સણ તથા વિવિધ પ્રકારના–સમુદ્ર પાર કરવા આદિ અનેક દુઃખને સહન કરી એ હું કરવામાં આવેલું ધળ દિવ-ધનંદિત્સા દ્રવ્ય છેડીને પણ હું ચં વળિયા - a નિત્ય પ્રચુર જ્ઞાનાવરણીયાદિક આઠ પ્રકારના કર્મ દ્રવ્યની પર્યાને ઉપાર્જીત કરીને ૮
“તો માત્ર ”
અન્વયાર્થ–તો તતઃ કમને સંચય કર્યા બાદ તે -પુરઃ જ્ઞાનાવરણીયાદિક કર્મોના ભારનું વહન કરનારા તથા પ્રવ્રુવન પાયો-યુવાન વજય: વર્તમાનમાંજ તત્પર–પરલોકની માન્યતાથી નિરપેક્ષ અથવા પરલોકના તરફ ધ્યાન ન આપનારા સંતાન પ્રાણી–બાલ-અજ્ઞાની જીવ જાતમિमरणान्ते भ२९ना समये आपसे आगया अयव्व सोयई-आदेशे आगते अजवत शोचति મહેમાનના આવતાં જેમ ઘેટે શોક કરે છે તેમ તે શક કરે છે. તાત્પર્ય એ છે કે-જે પ્રકારે રૂછ પુષ્ટ બનેલ ઘેટે મહેમાનના આવવાથી પિતાને વધુ કરવામાં તત્પર બનેલ પુરુષના હાથમાં ચમકારા મારતો છે જ, તેમ જ પિતાના ચારે પગને બાંધેલા જોઈ મરણના ભયથી ગભરાઈ જઈને શોક કરે છે. એ જ રીતે જ્ઞાનાવરણીયાદિકર્મોના ભારથી ભારે બનેલ એ પ્રાણી પણ મરણ સમયમાં પરવશ બનીને પડ્યાં પડ્યાં આ પ્રકારને શેક કરે છે કે મને ધિક્કાર છે કે વિષયમાં આસક્ત બનીને મેં પ્રાણાતિપાતાદિક ગુરુતર કર્મોનું ઉપાર્જન કર્યું છે. હવે હું મરીને કણ જાણે કયાં જઈશ? મારી શું દશા થશે ?
શ્રી ઉત્તરાધ્યયન સૂત્ર : ૨
