________________
દરેકે દરેક વિભાગમાં પિણા બે-બે હજાર ગામ છે. સૈન્યનું નામ બલ અને હાથી ધડા વગેરેનું નામ વાહન છે. પ્રજાનું સારી રીતે પાલન થઈ શકે તેટલા માટે તેણે એક ભાગ કેશ-ભંડારમાં મૂકી છે. “મિસજિ” ની સંસ્કૃત છાયા ક્ષેર્યામિ' છે. ક્ષિપ ને પ્રાકૃતમાં છુભાદેશ થયે છે ભૂતિ શબ્દનો અર્થ જીવિકા ભકત શબ્દને અર્થ આહાર અને વેતન શબ્દનો અર્થ પગાર છે. પથિક પ્રાથૂર્ણ(અતિથિરૂપ મહેમાન)થી પથિકરૂપથી પ્રાપૂર્ણ (મહેમાન) લેવામાં આવ્યાં છે. સંબંધને આશ્રિત કરીને પ્રાપૂર્ણ લેવામાં આવ્યાં નથી. સુ. ૧૬
"तएणं पएसी राया' इत्यादि
સૂત્રાર્થ–‘તpu' ત્યાર બાદ (પૂરી રક્ષા કરી પ્રદેશ રાજાએ બીજા દિવસે ગાવ તેવા ગરું તે યાવતુ તેજથી જ્યારે સૂર્ય પ્રકાશિત થઈ ગયા ત્યારે “સેવિ પવાડું સત્તામિલદારું વત્તરિ મU વીરુ વેતાંબિકા પ્રમુખ સાત હજાર ગામને ચાર ભાગોમાં વહેંચી નાખ્યા. “ મા વઢવાણ
gઆમાં એક ભાગ-બલ-વાહન માટે આ બનાવ કારસારું વર” યાવત્ ચોથો ભાગ કૂટાગારશાળા બનાવવા માટે આવ્યું. “તત વહેં पुरिसेहिं जाव उवक्खडावेत्ता बहण समण० जाव परिभाएमाणे विहरई"
જ્યારે કૂટાગારશાળા તૈયાર થઈ ગઈ ત્યારે તેમાં તેણે ઘણા પુરૂષે વડે વાવત ચારે જાતને અશન આહાર બનાવ ાવ્યા અને તેનાથી ઘણું શ્રમણ વગેરેને પ્રતિલાભિત કર્યા. "तए ण से पएसी राया समणावास ए जाव अभिगयजीवाजीवे जाव विहरइ" ત્યાર પછી તે પ્રદેશ રાજા શ્રમણોપાસક થઈ ગયે, જીવતત્વ અને અજીવત્ત્વના સ્વરૂપને સારી રીતે જ્ઞાતા થઈ ગયે વગેરે. “Mમિડું ર જ પસી રાધા સમોवासए जाए तप्पभियं च ण रजच रटुं च, बलं च वाहणं च, कासं च, कोहागारं च, पुरं अंतेउरं च, जणवयं च अणाढायमाणे यावि विहरई" હવે તે પ્રદેશી રાજાએ જે દિવસથી શ્રમણે પાસક થયે, તે જ દિવસથી પિતાના રાજ્ય તરફ, રાષ્ટ્ર તરફ, સેના તરફ, વાહન તરફ, ભંડાર (કેષ) તરફ કેષ્ઠાગાર પ્રતિ, અંતઃપુર પ્રતિ અને જનપદ પ્રતિ ઉપેક્ષા ભાવ ધારણ કરી લીધો.
ટકાથ-આ સૂત્રને સ્પષ્ટ જ છે. અહીં યાવત્ પદથી “ર નવ” ના આ યાવતુ પદથી ૧૫૯ મા સૂત્રમાં જે પાઠ એના વિષે ગૃહીત થયે છે તે જાણો,
શ્રી રાજપ્રશ્રીય સૂત્ર: ૦૨
૧૪૩
