________________
तणं चंपाए ललिया नाम ' इत्यादि
,
ટીકા-( તત્ત્વનું એવા રુચિ નામ નોટ્ટી વિમ ) તે ચંપા નગરીમાં · લલિતા ' નામે ગાછી મ’ડળી રહેતી હતી. ( ત્તવર્, ટ્રિલિયારા अम्मापि निययनिपिवासा, वेसविहारकयनिकेया, नाणाविहअविणयप्पहाणा, अड्ढा
6
>
.
સાવ અસૂયા) તે મડળીએ પાતાની સેવાથી રાજાને પ્રસન્ન કરેલા હતા. તેમની કૃપાથી તે મડળી એકદમ સ્વચ્છંદપણું આચરતી હતી. પેાતાના માતા પિતા વગેરે કુટુંબી લાકેની પણ તેઓ દરકાર કરતા ન હતા તેને આ વડીલેાની કાઈપણ જાતની ખીક હતી નહિ, વેશ્યા એના ઘેર પડયા રહેવુ' ફક્ત એજ એમનું એક માત્ર કામ હતું. અનેક પ્રકારના અવિનયપૂર્ણ આચરણેા કરવાં એજ તેઓના જીવનનું મુખ્ય કામ હતું, ધનની તેઓની પાસે ખોટ હતી નહિ. કેઇપણ નાગરિકની એટલી પણ તાકાત નહાતી કે તેઓ તેમને કંઇપણુ કહે ! ( तत्थ णं चंपाए देवदत्ता नामं गणिया होत्था, सुकुमाला, जहा अंडणाए, तरण तीसे ललियाए गोट्टीए अन्नया पंच गोट्ठिलगपुरिसा देवदत्ताए गणियाए सद्धि સુભૂમિમાણ ઉન્નાવરણ ૩જ્ઞાતૢિ ૧-૨નુમ્મરમાળા વિત્તિ ) તેજ ચંપા નગરીમાં દેવદત્તા નામે એ ગણિકા રહેતી હતી. તે ૬૪ કળાએમાં નિપુણ હતી, તેના હાથ-પગ વગેરે બધાં અંગે અતીવ સુકામળ હતાં. મયૂરી અડ નામના ત્રીજા અધ્યયનમાં દેવદત્તાનું જેવુ. વર્ણન કરવામાં આવ્યું છે તેવું જ વર્ણન અહીં પણ જાણી લેવુ જોઇએ. એક દિવસની વાત છે કે ગોષ્ઠી-મંડળીના પાંચ માણસા કે જેઓ સરખી ઉમરવાળા હતા—દેવદત્તા ગણિકાની સાથે તે સુભૂમિભાગ ઉદ્યાનમાં ગયા અને ત્યાંની ઉદ્યાન શાલાનું નિરીક્ષણુ કરતાં આમ તેમ ફરવા લાગ્યા. ( તથાં જે જોāટ્ટારિસે વૈવસંનિચે કચ્છને ધ, एगे पिओ आयवत्तं धरेइ, एगे पुप्फपूरयं रएइ, एगे पाए रएइ, एगे चामरक्खे वं करेइ तएण सा सूमालिया अज्जा देवदत्तं गणियं तेहिं पंचहि गोट्ठिलपुरिસેદિ' સદ્ધિ કરાØારૂં માનુસનારૂં માયમોરૂં મુનમાળી પાસફ) ત્યાં તે મડળીના એક માણસે દેવદત્તા ગણિકાને પોતાના ખેાળામાં બેસાડી બીજા માણસે તેની ઉપર છત્રી તાણી, ત્રીજા માણુસે તેના માટે પુષ્પાની રચના કરી, ચાથા માણુસે તેના પગમાં લાલ રંગ લગાવ્યેા, પાંચમા માણસે તેના ઉપર ચામર
શ્રી જ્ઞાતાધર્મ કથાંગ સૂત્ર ઃ ૦૩
૧૦૨
