________________
વલ છત્રને લઈને––બેઠી હતી. (agi તક્ષ મેદસ્ત કુમાર સુવે રાત
બ્રિજારામારવાના Hસ્ટાર સીઇ સુરત) ત્યા બાદ બે બીજી ઉત્તમ તરુણીઓ –જેમને વેષ શૃંગારના ઘર જેજ રમણીય હતું તેમજ જે પિતાના કામને પુરું કરવામાં કુશળ હતી--મેઘકુમારની પાલખી ઉપર ચઢી, (दुरुहित्ता मेहस्स कुमारस्स उभो पासिं नाणामणिकणगरयणमहरिहतवणिज्जुजलविचितदंडाओ चिल्लियाओ सुहमवरदीहवालानो मंखकंददगरयअमयमहियफेणपुंजसन्निगासाओ चामराओ गहाय सलील ગોરના ૨ વિદૃત્તિ) ચઢીને મેઘકુમારની બંને બાજુએ–અનેક નીલ વિડૂર્ય વગેરે મણિઓવાળા, સુવર્ણ અને કકેતન વગેરે રત્નોવાળા તપાવેલા સુવર્ણની જેમ વિશેષ ઉજજવલ પ્રકાશથી ઝળહળતા, એવી અનેકવિધ શોભાઓ ધરાવતા દંડથી યુક્ત, વિશેષ રમણીય અને શભા સંપન્ન, જેમના વાળ ઝીણા શ્રેષ્ઠ અને લાંબા છે એવા અને જે શંખ કુંદપુષ્પ, પાણીના રજકણો , અમૃતના મથાએલા ફીણના સમૂહના જેવા ઉજજવળ –ચમને વિલાસ પૂર્વક ધારણ કરીને – બેસી ગઈ. (ago તરસ મેન પાવરત નિકા કાર ના सीयं जाव दुरूहइ दुरूहित्ता मेहस्स कुमारस्स पुरओ पुरस्थिमेण चदप्पમારૂત્રિયવિમર્ક સાસ્ત્રવિંદ જરાય વિદ) ત્યારબાદ એક ઉત્તમ તરણું –કે જેનો આકાર શૃંગાર નિકેતનની જેમ સવિશેષ શોભા સંપન્ન હતો, અને જે પિતાના કામને પુરું કરવામાં વિશેષ ચતુર હતી-મેઘકુમારની પાલખી ઉપર ચઢી અને ચઢીને મેઘકુમારની સામે પૂર્વ દિશા તરફ ચન્દ્ર પ્રભાની જેમ હીરા વિર્ય અને રત્ન જડેલી દાંડીવાળા પંખાને લઈને બેસી ગઈ. (તpuત મે कुमारस्स एगा वरतरुणी जाब सुरूवा सीयं दुरूहइ दुरूहित्ता पुन दक्षिणेणं सेयं रययामयं विमलसलिलपुन्न मत्तगय महा मुहाकिइ સમf frii Tહાય વિરુ) ત્યાર પછી મેઘકુમારની પાલખી ઉપર એક સુન્દર સ્ત્રી–કે જેનું રૂપ અંગારના ઘર જેવું વિશેષ સુન્દર હતું અને જે પિતાના કામમાં વિશેષ કુશળ હતી-ચઢી, અને ચઢીને મેઘકુમારના અગ્નિકેણ તરફ ઉજજવચાંદીના, તેમજ નિર્મળ પાણીથી ભરેલા મદમસ્ત હસ્વિરાજના માં જે એક ભંગાર (ઝારે) લઈને બેસી ગઈ છે સૂત્ર “૩૪” છે
શ્રી જ્ઞાતાધર્મ કથાગ સૂત્રઃ ૦૧
૧૫૩
