________________
श्रीकल्प
कल्प
मञ्जरी
॥४६६॥
टोका
कर्णसुखकर-शोभनाभिः गीर्भि: वाग्भिः संलप्य-सं-सम्यक्-पुनःपुनः जल्पित्वा प्रतिबोधयति जागरयति ॥सू० २९॥
मूलम्-तएणं सा तिसला खत्तियाणी सिद्धत्थेणं रन्ना अब्भणुनाया समाणी नाणामणि-कणग-यणभत्ति-चित्तंसि भद्दासणंसि णिसण्णा आसत्था वीसत्था सुहासणवरगया एवं वयासी-एवं खलु अहं सामी ! तंसि तारिसगंसि सयणिजंसि मुत्तजागरा गयवसहाइचउद्दसमहामुमिणे पासित्ता णं पडिबुद्धा, तं एएसिं सामी ! चउद्दसहं महामुमिणाणं के मन्ने कल्लाणे फलवित्तिविसेसे भविस्सइ ?। तए णं से सिद्धत्थे राया तिसलाए खत्तियाणीए अंतिए एयमटुं सोचा निसम्म हटतुट्टे धाराहय-नीव-सुरभि-कुसुम-चंचुमालइय-रोमकवे तेर्सि चउद्दसहं महासुमिणाणं अस्थुग्गहं करित्ता तिसलं खत्तियाणि ताहि इटाहिं पियाहि वग्गूर्हि संलबमाणे एवं क्यासी-उराला गं तुमे देवाणुप्पिए ! मुमिणा दिहा, एवं कलाणा सिवा धन्ना मंगल्ला सस्सिरीया आरूगतुट्टिदीहाउकारगा तुमे देवाणुप्पिए ! मुमिणा दिट्ठा, तं णं अम्हाणं अत्थलाभो देवाणुप्पिए ! भविस्सइ, एवं भोगलाभो, सुक्खलाभो, रज्जलाभो, रटुलाभो भविस्सइ, किं बहुणा पुत्तलाभो वि भविस्सइ । एवं खलु तुमे देवाणुप्पिए ! नवहं मासाणं बहुपडिपुण्णागं अट्ठमाणं राइंदियाणं विइक्ताणं अम्हं कुलकेउं अम्हं कुलदीवं कुलपव्वयं कुलवडिसयं कुलतिलयं कुलकित्तिकरं कुलवित्तिकर कुलणंदियरं कुलजसकर कुलदिणकरं कुलाधारं कुलपायवं कुलतंतुसंताणविवद्धणकरं भविविवोहकरं भवभयहरं गुणरयणसायरं सयलपाणीण हियकरं सुहकरं सुभकरं सुकुमालपाणिपायं अहीण-पडिपुण्ण-पंचिंदिय-सरीरं लक्खण-बंजण-गुणो-ववेयं माणु-माण-प्पमाण-पडिपुन-सुजाय-सव्वंग-सुंदरंग ससिसोमागारं कंत पियदसणं मुरूवं दारगं पयाहिसि ॥सू० ३०॥
स्वम
निवेदनम्
द
करके मन में प्रमोद उत्पन्न करने वाली, मित-अल्प शब्दों वाली, मधुर-श्रुतिसुखद और मंजुल-सुन्दर वाणी से बार-बार बोल कर राजा सिद्धार्थ को जगाती है ।।सू० २९॥
॥४६६॥
અ૯૫ શબ્દોવાળી, મધુર-સાભળવામાં સુખદ અને મંજુલ-સુંદર વાણીથી વારંવાર બેલીને રાજા સિદ્ધાર્થને आ3 छे. (२०२८)
શ્રી કલ્પ સૂત્રઃ ૦૧