________________
उत्तराध्ययनसूत्रे उभौ मत्पितुः सेवको मामाह्वयितुमत्रायाती, अतस्तत्र गन्तुमिच्छामि, राजा पाहत्वया पुनरिहागन्तव्यं त्वदर्शनेन वयं सुखिनो भवामः, इत्युक्त्वा स राजा तस्मै वस्त्राभरणादिकं दत्त्वा तेन सह सपरिच्छदा स्वपुत्री पाहिणोत् ।
ततो नगर्या बहिः सकलसैनिकं निवेश्य नगरीमध्ये स्वयमेकस्मिन् रथे स्थित्वा तां दूतिकां प्रति स्वसेवकमेकं प्रेषितवान् , सा दूतिका मदनमञ्जरीसमीपं गत्वा वदति-अगडदत्तकुमारः सेनां बहिः प्रस्थाप्यैकेन रथेन त्वदर्थं तिष्ठति । दूत्या वचनं राजा के पास पहुँचकर कहने लगा कि-दो सेवक मेरे पिता द्वारा भेजे हुए यहां मुझे बुलाने को आये हुए हैं, इसलिये मैं अब घर पर जाना चाहता हूं। अगडदत्तकुमार की बात सुनकर राजा ने कहा-आप खुशी से जाइए परन्तु पुनः यहां आनेका आप से आग्रह है, क्यों कि आपके देखने से हम सब को बड़ा आनन्द होता है। राजा को आज्ञा पाकर अगडदत्त चलने की तैयारी करने लगा। राजा ने इसके साथ अपनी पुत्री को भी भेज दिया और अगडदत्त को खूब वस्त्र आभरण आदि से सत्कार कर विदा किया। अगडदत्त नगर से ज्यों ही बाहिर हुआ कि उसको मदनमंजरी को साथ में ले चलने की बात याद आगई। उसने शीघ्र ही सकल सैनिकों को वहीं पर खड़ा कर के और स्वयं एक रथ पर बैठ नगर में पहुँच कर एक अपने सेवक को मदनमंजरी की दूती के पास भेज दिया। दुती मदनमंजरी के पास जाकर कहने लगी कि बाईजी अगडदत्तकुमार शंखपुर के लिये प्रस्थित हो रहे हैं । सकल सेना को नगर से बाहिर રાજા પાસે જઈને કહેવા લાગ્યું કે, મારા પિતાને સંદેશો લઈને બે અનુચરે મને બેલાવવા અહીં આવેલ છે. આથી હું મારે ઘેર જવા ઈચ્છું છું. અગડદત્તની વાત સાંભળીને રાજાએ કહ્યું–આપ ખુશીથી જાવ પરંતુ ફરીથી કેઈવાર અહીં આવવાને આપને હું આગ્રહ કરું છું. કેમ કે, આપની હાજરીથી અમને બધાને ઘણાજ આનંદ થાય છે. રાજાની આજ્ઞા મળતાં અગડદત્ત જવાની તૈયારી કરવા લાગ્યું. રાજાએ તેની સાથે પિતાની પુત્રીને પણ મોકલી. અને અગડદર કુમારને ઘણું વસ્ત્ર, આભૂષણે આપી વિદાય આપી.
અગડદત્ત જ્યારે નગર છોડ્યું ત્યારે તેને મદનમંજરીને સાથે લેવાની વાત યાદ આવી. તેણે એ વખતે સઘળા સેનિકને ત્યાં જ ખડા રહેવાનો હુકમ આપી, પિતે એક રથમાં બેસીને નગરમાં પહોંચી ગયે અને પોતાના એક સેવકને મદનમંજરીની દાસી પાસે મોકલ્યો. દાસીએ સેવકની વાત સાંભળીને મદનમંજરી પાસે જઈને કહ્યું–બાઈ સાહેબ ! અગડદત્તકુમાર શંખપુર જાય છે,
ઉત્તરાધ્યયન સૂત્ર : ૨
