________________
प्रियदर्शिनी टीका अ ८ गा. ६ कामा धीरैर्दुस्त्यजा सुव्रतैः सुत्यजा ३०७ हितम्-भावारोग्यजनकत्वात् , निःश्रेस मोक्षस्तस्मिन् , तद्विषये या बुद्धिः-तत्माप्त्युपायविषयिका मतिः, ततो विपर्यस्तः - पराङ्मुस्वः, मोक्षानभिलाषीत्यर्थः । मन्दाधर्मक्रियायामलसः, मूढः = मोहाकुलितचित्तः, बाल:=अज्ञानी, खेले= श्लेष्मणि मक्षिकेव बध्यते=ज्ञानावरणीयादिकर्मणा श्लिष्यते, यथा श्लेष्मणि पतिता मक्षिका ततो निर्गन्तुं न शक्नोति तत्रैव निमग्ना सीदति, तथा कर्मबद्धो जीवः संसारान्निर्गन्तुं न शक्नोति संसार एव सीदतीति भावः ॥ ५॥ यद्येवं कर्मवन्धहेतवो भोगास्तहि किं न सर्वेऽपि तांस्त्यजन्तीत्याह
मूलम् - दुप्परिचया इमे कामौ, नो सुजहा अधीरपुरिसेहिं ।
अह संति सुवयासाह, जे" तरंत अंतरं वणियाँ वा ॥६॥ पर्यस्तः) भावनिरोगिता का जनक होने से हितस्वरूप जो निःश्रेयसमोक्ष उसको प्राप्त करने वाली जो बुद्धि उसमें पराङ्मुख बना हुआमोक्ष की अभिलाषा से रहित तथा (मंदए-मन्दकः) धर्मक्रिया करने में प्रमादी एवं (मूढे-मूढः) मोह से आकुलित चित्तवाला ऐसा (बालेबालः) बाल अज्ञानी (खेलम्नि-खेले) कफ में (मच्छियाव-मक्षिकेव) मक्खी की तरह (वज्झइ-बध्यते ) ज्ञानावरणीयादिक कर्म से जकड़ा जाता है । जैसे कफ में फसी हुई मक्षिका उससे बाहिर निकलने में असमर्थ होती हुई उसी कफ में फसी रहती है, उसी प्रकार कर्मबद्ध अज्ञानी जीव संसार से निकलने में असमर्थ होता हुआ संसारभाध में बंधो रहता है, और वहीं पर जन्म जरा मरण आदि नाना प्रकार के दुःखों को भोगता रहता है ॥५॥ वोच्चये-हितनिःश्रेयसबुद्धि विपर्यस्तः भापनि।तान न पाथी हित१३५ જે મોક્ષ છે તેને પ્રાપ્ત કરાવનાર જે બુદ્ધિ છે તેનાથી પરાગમુખ બનીને, भाक्षी मलिदापाथी २डित, तभ मंदए-मन्दकः धमठिया ४२वामा प्रभाही भने मूढे-मूढः माथी व्याण वित्तवाणे। मेरो बाले-बालः मास-मज्ञानी ७१ खेलम्मि-खेले ४६ साथै मच्छ्यिाव-मक्षिकेव भाभीनी रेभ वज्जइ-बध्यते જ્ઞાનાવરણીયાદિક કર્મથી બંધાઈ જાય છે. જેમ કફમાં ફસાયેલી માખી તેનાથી છુટવા અસમર્થ બને છે અને એ કફના બળખા સાથે ફસાયેલી રહે છે એજ રીતે કર્મબદ્ધ અજ્ઞાની જીવ સંસારમાંથી બહાર નીકળવામાં અસમર્થ બની સંસારના બંધનમાં બંધાયેલું રહે છે અને ત્યાંજ જન્મ, જરા, મરણ, આદિ અનેક પ્રકારનાં દુઃખને ભેગતે રહે છે. જે પ છે
ઉત્તરાધ્યયન સૂત્ર : ૨
