________________
२४
१०
१२
११
श्री दशवकालिंकसूत्रे भाजनादौ भोजनादिवर्जनात्, स्वनिश्रितपात्राद्यन्तरेण संयमपालनं क मशक्यम्, स्न्यादिदर्शने वस्त्ररहितस्य साधोगहणीयतापत्तिस्तेन च निर्लज्जताप्रवचनलघुतादयो दोषा आपतन्तीति लज्जानुपालनाथै वस्त्रधारणमितिमूत्रार्थः । अथवा संयम एव लज्जा, संयमलज्जा, संयमवतां शास्त्रविरुद्धाचरणे लज्जादर्शनात्संयमे लज्जात्वापचारः। तदर्थ सर्वमेव वस्त्रादि धारयन्तीत्यादि ॥२०॥
ननु साधूनां वस्त्रपात्रादिग्रणोपभोगकरणे कथं न परिग्रहदोषापत्तिः ? इत्याशङ्कायामाह । मूलम्न सो परिग्गहो वुत्तो नायपुत्तेण ताइणा ।
मुच्छा परिंग्गहो वुत्तो इय वुत्तं महेसिणा ॥२१॥ छाया-न स परिग्रह उक्तः ज्ञातपुत्रेण त्रायिणा।
मूच्छों परिग्रह उक्तः इत्युकं महषिणा ॥२१॥ टीका-'नसो' इत्यादि
त्रायिणा भवभ्रमणभयात्स्वपररक्षकेण ज्ञातपुत्रेण श्रीमहावीरस्वामिना करने का निषेध है। अपनी नेसराय के पात्र बिना संयम का पालन होना असंभव है। तथा स्त्रियों के देखने पर वस्त्र रहित गर्हणीय होता है और इस कारण से निर्लज्जता प्रवचन-लघुता आदि दोष आजाते हैं। इसलिए लज्जा का पालन करने के लिए वस्त्र धारण किये जाते हैं । अथवा संयमी यदि शास्त्र विरुद्ध आचरण करते हैं तो उनमें लज्जा देखी जाती है, इससे संयममें लज्जाका उपचार होता है । ऐसा उपचार करने से यह अर्थ निकलता है कि-संयम रूपी लज्जा के लिये वस्त्र आदि धारण करते हैं ॥२०॥
वस्त्र पात्र आदिका ग्रहण और उपभोग करने से साधुओं को આદિમાં ભજન કરવાને નિષેધ છે. પિતાની નેસરાયના પાત્ર વિના સંયમનું પાલન થવું અસંભવિત છે. તેમજ સ્ત્રિઓના દેખતાં વસ્ત્રરહિત રહેવું ગીંણીય બને છે, અને એ કારણથી નિર્લજજતા પ્રવચન-લધુતા આદિ દેષ લાગે છે એથી લજજાનું પાલન કરવા માટે વસ્ત્ર ધારણ કરવામાં આવે છે. અથવા જે સંયમી શાસ્ત્ર વિરૂદ્ધ આચરણ કરે છે તે તેનામાં લજજ જોવામાં આવી છે, તેથી સંયમમાં લજજાના ઉપચાર થાય છે એ ઉપચાર કરવાથી એ અર્થ નીકળે છે કે–સંયમરૂપી લજજાને માટે તેઓ पाहि पा२६५ ४२ छे (२०)
વશ્વ પાત્ર આદિનું ગ્રહણ અને ઉપલેગ કરવાથી સાધુઓને પરિગ્રહને દેવ
શ્રી દશવૈકાલિક સૂત્રઃ ૨
