________________
८५६
प्रज्ञापनासूत्रे
- शृङ्गाराऽलङ्करणं भूषणादिभिर्येषु तानि शृङ्गाराणि अर्शादित्वाद्मत्वर्थेऽयप्रत्ययः, भूषणकृतो दारशृङ्गाराणीत्यर्थः एवं मनोज्ञानि स्व सभोग्यदेववनोऽनुकूलानि एवं मनोहराणि मनोरमाणिच उत्तरक्रियरूपाणि विकुर्वित्वा वैक्रियलध्या निर्माय तेषां देवानाम् अन्तिकम् - समीपे प्रादुर्भवन्ति, 'तपणं ते देवा ताहि अच्छराहिं सद्धिं कायपरियारणं करेंति' ततःअप्सरसां प्रादुर्भावानन्तरं खलु ते देवा स्ताभिः स्वस्वेहाभिरप्सरोभिः सार्द्ध कायपरिचारणाम् - विषयभोगं कुर्वन्ति, तथा करणेनैव तेषां वेदोपशमनात्, तदेन दृष्टान्तेन सङ्गमयति'से जहाणामए सीया पोग्गला सीयं पप्प सीय चैत्र अवितित्ताणं चिद्वेति' तत्-अथ यथानामेति वाक्यालङ्कारे, शीताः पुद्रला शीतम् - शीतस्वभावं प्राणिनं प्राप्य शीवमेव शीतत्वमेव अतिव्रज्य - अतिशयेन गत्वा तिष्ठन्ति ते हि शीताः पुद्गलाः स्वसम्पर्केण विशेषतः शीतीभूतस्य - शीतस्वभावस्य प्राणिनः सुखाय सम्पद्यते इति भावः, अपरं दृष्टान्तमाह- 'उसिणा उपभोग्य देव को प्रिय, मनोहर एवं मनोरम होते हैं । इस प्रकार के सुन्दर रूप की विक्रिया करके वे अप्सराएं उन देवों के पास पहुंचती हैं। तत्पश्चात् देव उन अपनी-अपनी इष्ट अप्सराओंके साथ शरीर से विषयभोग करते हैं । ऐसा करने से ही उनसे वेद का उपचामन होता है । इसके लिए उदाहरण देते हैं- जैसे शीत पुशल शीत स्वभाव वाले प्राणी को प्राप्त होकर अत्यन्त शीत अवस्था प्राप्त करके रहते हैं, अर्थात् वे शीतपुद्गल अपने सम्पर्क से शांत स्वभाव वाले प्राणी को विशेष आनन्ददायक होते हैं । अथवा उष्ण पुल उष्ण स्वभाव वाले प्राणी को प्राप्त होकर उसके लिए अतिशय सुख के कारण होते हैं, इसी प्रकार जब वे देव अप्सराओं के साथ काथपरिचार करते हैं, तब उनका इच्छा मन शीघ्र ही शान्त हो जाता है, अर्थात् विषयभोग से तृप्त हो जाता है । इस जैसे पुद्गल शीतोनिक प्राणी को प्राप्त होकर उसको विशेष सुखदायी ઉત્તર વૈક્રિય રૂપ ભવ્ય. સર્વાંગ પરિપૂર્ણ, આભૂષણૢા વગેરેની શૃંગારયુક્ત, મતજ્ઞ, અર્થાત્ તપેાતાના ઉપભેગ્ય દેવાને પ્રિય, મનારમ તેમ જ મનેહર હાય છે.
प्रकार
આ રીતે સુંદર રૂપની વિષુણા કરીને તે અપ્સાએ તે ધ્રુવે!ની પાસે પહુચે છે. તે પછી દેવે તે પોતપોતાની ઈષ્ટ અપ્સરાએ સાથે શરીરથી વિષયભેગ કરે છે. આમ કરવાથી જ તેમની વેદનાનુ` ઉપશમન થાય છે.
આને માટે ઉદાહરણ આપે છે—જેવી રીતે શીત પુદ્ગલ શીત સ્વભાવવાળા પ્રાણીને મળીને અત્યંત શીત અવસ્થા પ્રાપ્ત કરતાં રહેતાં ડાય છે અર્થાત્ તેએ પાતાનાં સપર્કથી શીત સ્વભાવવાળા પ્રાણીને વિશેષ આનદ-દાયક ડાય છે. અથવા ઉષ્ણ પુદૂગલ ઉષ્ણ સ્વભાવવાળા પ્રાણીને મળીને, તેને માટે અતિશય સુખનું કારણુ ખને છે, તેવી જ રીતે હવે તે દેવ અપ્સરાએની સાથે કાય--પરિચારણા કરે છે, ત્યારે તેમનું ઇચ્છામન તરત જ શાન્ત થઈ જાય છે અર્થાત્ વિષયભેગથી તૃપ્ત થઈ જાય છે.
શ્રી પ્રજ્ઞાપના સૂત્ર : ૫