________________
सुबोधिनी टीका सू. १५३ सूर्याभदेवस्य पूर्वभवजीवप्रदेशोराजवर्णनम् ३२१ वि एसा सण्णा जाव समोसरणं, त नो खलु अह बहुपुरिस परंपरागयं कुलनिस्सियं दिलि छंडेस्सामि ॥ सू० १५३ ॥
__ छाया-ततः खलु प्रदेशी राजा केशिनं कुमारश्रमणम्-एवमवादीत् एव खलु भदन्त ! मम आर्यकस्य एषा संज्ञा यावत् समवसरणं यथा-तज्जीवस्तच्छरीरम्, नो अन्यो जीवोऽन्यच्छरीरम्, तदनन्तरं च खलु मम पितुरपि एपा संज्ञा यावत् समवसरणम् । तदनन्तरं ममापि एषा संज्ञा यावत् समवसरणम्, तत् नो खलु अहं बहुपुरुषपरम्परागतां कुलनिश्रितां दृष्टिं मोक्ष्मामि ॥ सू० १५३ ॥
'तए णं पएसी राया' इत्यादि।
सूत्रार्थ—(तएणं) इसके बाद (पएसी राया) प्रदेशी राजाने (केसि कुमारसमणं एवं वयासी) केशीकुमारश्रमण से ऐसा कहा (एवं खलु भंते ! मम अञ्जगस्स एसा सन्ना जाव समोसरणं जहा तज्जीवो तं सरीरं, नो अन्नो जीवो अन्नं सरीरं) हे भदन्त मेरे आर्यक-पितामह की यह संज्ञाथी, यावत समवसरण था-कि वही जीव है वही शरीर है-जीव शरीर से भिन्न नहीं है शरीर जीव से भिन्न नहीं है (तयाणंतरंच णं ममं पिउणो वि एसा सण्णा जाव समोसरणं,) उनके बाद मेरे पिताकी भी ऐसी ही संज्ञा यावत् ऐसा ही समवसरण रहा, (तयाणंतरं च णं मम वि एसा सण्णा जाव समोसरण तं नो खलु बहुपुरिसपर परागयं कुलनिस्सियं दिहिं ठंडेस्सामि) बाद में मेरी भी यही संज्ञा यावत ऐसा ही समवसरण है-अतः अनेक पुरुष परम्परा से चली आई हुई इस कुलाधीनमान्यता को नहीं छोडुंगा, इसलिये जीव और शरीर एक ही है भिन्न २ नहीं है।
'तए णं पएसी राया' इत्यादि।
सूत्रार्थ-(तए णं) त्या२मा (पएसी राया) प्रदेशी २०१२ये (केसि कमारसमणं एवं वयासी) अशी भा२ श्म शुने मा प्रमाणे ४धु-(एवं खलु भंते ! मम अज्जगस्स एसा सन्ना जाव समोसरणं जहा तज्जीवो तं सरीरं, नो अन्नो जीवो अन्नं सरीरं) महत! भा२६ माय:-पितामनी 0 संज्ञा હતી યાવત્ સમવરણ હતું કે તેજ જીવ છે, તેજ શરીર છે, જીવ શરીર કરતાં भिन्न नथी. (तयाणंतरं च णं मम पिउणो वि एसा सण्णा जाव समोसरणं) ત્યાર પછી મારા પિતાની પણ એવી જ સંજ્ઞા યાવતુ એવું જ સમવસાણ રહ્યું. (तयाणंतरं च णं मम वि एसा सण्णा जाव समोसरणं तं नो खलु बहुपुरिसपरंपरागयं कुलनिस्सियं दिहि छंडेस्सामि) त्या२ पछी भारी ५ मेवी ०४ संज्ञा થાવત્ સમવસરણ છે. એટલા માટે અનેક પુરૂષ પરંપરાથી ચાલી આવતી આ કુલાધીન માન્યતા ને હું ત્યજીશનહીં એથી જીવ અને શરીર એકજ છે ભિન્ન ભિન્ન નથી.
શ્રી રાજપ્રક્ષીય સૂત્રઃ ૦૨