________________
२८६
राजप्रश्नीयसूत्रे
सुखदोत्तमासनोपविष्टानाम, सताम् पुरतः तत्-साधित, विपुलं-पुष्कलम, अशन पान खादिम स्वादिमम् उपनयति-परिवेशयति, ततः खलु ते पुरुषाः तद्विपुलमशन पान खादिम स्वादिमम् आस्वादयन्त:-सामान्यतः स्वादयन्तः, विस्वादयन्त:-विशेषेण स्वादयन्तः, यावत-यावत्पदेन-"परिभा. जयन्तः परिभुञ्जाना' इत्यनयोःपदयो सग्रहो बोध्यः, तत्र परिभाजयन्त:परितो वण्टयन्तः, परिभुञ्जाना:-परित-आतरित भुञ्जाना, विहरन्ति-तिष्ठन्ति । जिमितभुक्तोत्तरागताः-जिमितं चतुर्विधमशनं तस्यःय झुक्तं-भोजनं तदुत्तरंतदनन्तरं कालम् आगता प्राप्ताः अपि च सन्त : आचान्ता-कृताऽऽचमनाः, चोक्षाः सामान्यतः शुद्धाः, परमशुचिभूताः-गण्डषादिभिर्विशेषतः शुद्धाः तम् पुरुषम्, एवम्-अनुपदं वक्ष्यमाणं वचनम् अवादिषु:- अहो ! ! देवानुपिय ! त्व खलु जडः जडसहश:-विशिष्ट चेतनारहितत्वात् , मूढ:-मूर्खः, अपण्डित:सदसद्विवेकविकलत्वात्, निर्विज्ञान: कौशलरहितः, अनुपदेशलब्धः अप्राप्त गुरूपदेशः अशिक्षितश्चासि, यरत्वम् खल द्विधा स्फटिते काष्ठे यावत् त्रिधा चतुर्धा संख्येयधा वा स्फटिते काष्ठ ज्योतिः वढि द्रष्टुमिच्छसि, इति मूढ तरत्वसाधकदृष्टान्तमुक्त्वोपसंहरति-हे प्रदेशिन् तदेतेन-अनन्तरोत्ते न अर्थेनदृष्टान्तरूपेण, एवम् इत्यम् उच्यते- वथ्यते यद हे पदेशिन् ! तस्मात अपाचकात् काष्ठहारात मूढ़तर:-अतिमूर्खः असि ॥ सू० १४६।।
मूलम--तए णं पएसी राया केसिकुमारसमणं एवं वयासीजुत्तए णं भंते ! अइदक्खाणं बुद्धाणं कुसलाणं महामई ण विणयाणं विण्णाणपत्ताणं उवएसलद्धाणं अहं इमीसाए महइ महालयाए परिसाए मज्झे उच्चावएहिं आउसेहि आउसित्तए, उच्चावयाहिं उद्धसणाहिं उद्धसित्तए, एव उच्चावयाहिं निब्भछणाहिं निब्भछित्तए, उच्चावयाहिं निच्छोडणाहिं निच्छोडित्तए ? ॥सू० १४७॥ वा जाव' में यावत् पद से 'त्रिधा, चतुर्धा, संख्येयधा वा स्फाटिते काष्ठे" इन पदों का संग्रह हुआ है ॥ सू. १४६॥
वा जाव' मा मास यावत् प४थी 'विधा, चतुर्धा, संख्येयधा वा स्फाटिते काष्ठे' આ પદેને સંગ્રહ થયે છે. સૂત્ર ૧૪૬
શ્રી રાજપ્રશ્રીય સૂત્ર: ૦૨.