________________
૨૨૮
राजप्रश्नीयसूत्रे अयस्कुम्भ्या नास्ति, कि श्चत छिद्र' वा यावत् राजिा, यतः स जीवो. ऽन्तः मध्याद् बहिर्निर्गतःस्यात् तस्मात् कारणात् छिद्रादिविरहेण निःसर्तु. मशक्तत्वात् मे मम प्रतिज्ञा मन्तव्यरूपा सुप्रतिष्ठिता सुण्ठु समवस्थिता न तु खण्डिता यया तज्जीवः स शरीरम, नो अन्यो जीवः अन्यच्छरीरम् ॥सू.१३५॥
मूलम्-तए णं केसीकुमारसमणे पएसिं रायं एवं वयासीसे जहानामए कूडागारसाला सिया दुहओ लित्ता गुत्ता गुत्तदुवारा णिवायगंभीरा, अह णं केइ पुरिसे भेरि च दंडं च गहाय कूडागारसालाए अंतो अंतो अणुप्पविसइ तीसे कूडागारसालाए सव्वओ समंता घणणिचियनिरंतरोणेच्छिड्डाई दुवारवयणाई पिहेइ, तीसे कूडागारसालाए बहुमज्झदेसभाए ठिच्चा तं भेरि दंडएणं महया महया सदेणं तालेज्जा, से णूणं पएसी ! से सद्दे णं अंतोहितो बहिया निग्गच्छइ ? हता णिग्गच्छइ, अस्थि णं पएसी! तीसे कुडागारसालाए केइ छिद्दे वा जाव राई वा जओ णं से सद्दे अंतोहितो वहिया णिग्गए ? नो इण? सम?', एवामेव पएसी ! जीवे वि अप्पडिहयगई पुढवि भिच्चा सिलभिच्चाअतोहि ता बहिया णिग्गच्छइ, तसदहाहि णं तुम पएसी अण्णो जीवो अण्णं सरीरं, नो तं जीवो तं सरीरं ३ ॥सू, १३६॥ अतः निकलने के अभाव यही प्रतीत होता है कि जीव शरीर से भिन्न २ नहीं है जो जीव है वही शरीर है और जो शरीर है वही जीव है ।।स्.१३५॥
-
વિચાર થયે કે જે જીવ અને શરીર જુદાં જુદાં તે હોય તે નળામાં છિદ્ર વગેરે ન હોવાથી તેને જીવ તેમાંથી કયાં થઈને નીકળે ? નીકળી ન શકવાને લીધે આ વાત સ્પષ્ટ રીતે જણાય છે કે જીવ શરીરથી ભિન્ન નથી. જે જીવ છે તેજ શરીર છે અને જે શરીર છે તેજ જીવ છે. એ સૂ. ૧૩૫ છે
શ્રી રાજપ્રશ્નીય સૂત્ર: ૦૨
