________________
सुबोधिनी टीका सू. १३५ सूर्याभदेवस्य पूर्व भवजीवप्रदेशिराजवर्ण नम् २१९ खलु यावच्चतुःपञ्चयोजनशत-चत्वारि वा पश्च वा योजनानां शतानि यावत् अभिसमागच्छति अभितः प्रसरति. स देवः मानुष्य लोकमागन्तुम, इच्छेत् परन्तु त गन्धवशादागन्तुं न शक्नोति ४॥ हे प्रदेशिन् । इत्येतैः चतुर्भिः स्थान:-देवा आगन्तुं न शक्नुवन्तीति । तत् तस्मात्कारणात् हे प्रदेशिन् ! त्व श्रद्धेहि-मद्वचने श्रद्धां कुरु यथा-अन्यो जीवः अन्यत् शरीरम नो तजीव: स शरीरम्, इति ॥सू. १३४॥
मूलम्-तएणं से पएसी राया केसि कुमारसमणं एवं वयासोअस्थिणं भंते ! एसा पण्णा उवमा, इमणं पुण कारणेण णो उवागच्छइ, एवं खलु भंते ! अहं अन्नया कयाई बाहिरियाए उवटाणसालाए अणेगगणणायक-दंडणायग राईसर-तलवर-माडंबिय-काडूं. बिय - इभसेटि सेणावइ - सत्थवाह-मंति-महामंति-गणगदोवारिय-अमञ्चचेड-पीढमद्द-नगर-निगम-दूय-सधिवालेहिं सद्धिं संपरिबुडे विहरामि । तएणं मम णगरगुत्तिया ससक्खं सहोढं सगेवेनं अवउडमबंधणबद्धं चोरं उवणेंति, तएणं अहं तं पुरिसं जीवत चेव अउकुंभीए पक्खिवावेमि, अउमएणं पिहाणएणं पिहावेमि,अएण य तउएण य आयावेमि, आयपच्चइएहिं पुरिसेहि रक्खावेमि, तए अह अण्णया कयाई जेणामेव सा अउकुंभी तेणामेव उवागच्छामि, उवागच्छित्ता त आउकुंभि उग्गलस्थावेमि, उग्गलस्थावित्ता तं पुरिसं सयमेव पासामि णो चेव गं तोसे अयकुंभीए केइ छिड्डुइ वा विवरेइ वो अंतरेइ वा राईवा जओ णं से जीवे अंतोहितो बहिया णिग्गए, जइ णं भते ! तीसे अउकुंभीए होजा केइ छिड्डे वा जाव राई वो जओ णं से जीवे अंतोहितो बहिया णिग्गए, तो णं अहं सदहेजा पत्तिएजा रोएज्जा जहा-अन्नो जीवो अन्न सरीर नो त
શ્રી રાજપ્રશ્નીય સૂત્ર: ૦૨