________________
१९२
राजप्रश्नीयसूत्रे भोगान् प्रत्यनुभवन्तीं पश्येः (तदा) तस्य खलु त्वं प्रदेशिन ! कं दण्ड निर्वत येः ? अह खलु भदन्त ! तं पुरुष हस्तच्छिन्नकं वा शूलातिगं वा शूलभिन्नक वा पादच्छिन्नकं वा एकाऽऽघात कुटाघात जीविताद् व्यप. रोपयेयम् अथ खलु प्रदेशिन् ! स पुरुषः त्वाम् एवं वदेत् मा यावत्
तुम स्नात, कृतबलिकर्मा-(काक आदि को अन्नादिका भाग देतेरूप उस देवीओं कि जिसने कौतुक, मंगलरूप पायश्चित्ते कर लिया है, और समस्त अलङ्कारों से जो विभूषित बनी हुई है किसी भी स्नात यावत् सर्वाङ्कार. विभूषित परपुरुष के साथ इष्ट शब्द, स्पर्श, रस, रूप, गध इन पांच प्रकार के मनुष्यभव संबंधी कामभोगों का अनुभव करती हुई देखलो तो (तम्स ण तुमं पएसी! पुग्सिस्स के हंड निवृत्त जासि ?) तो हे प्रदे शिन् ! तुम उस पुरुष के लिये क्या-कैसा दण्ड दो ? (अहं गं भंते ! तं पुरिसं हस्थविणगं वा सूलाइगं वा सुलभिन्नगं वा पायच्छिन्नगं वा एगा हच्च कूडाहच्च जोवियाओ ववरोवेएजा) तब प्रदेशी राजाने कहा-हे भदन्त ! मैं' उस पुरुष का ऐसा दंड दूं कि जिससे उसके दोनों हाथ काट लिये जावे, या उसे शूली पर चढा दिया जावे, या उसके दोनों पग काट लिये जावे, या एक ही प्रहार में उसका प्राण ले लिया जावे, वा किसी पर्वत शिखर पर उसे चढाकर वहां उसे धकेल दिया जावे. कि जिससे वह अपने जीवन से रहित हा बैठे। (अहंणपएसी ! से पुरिसे
પ્રદેશિન્ ! તમે જેણે સ્નાત, કૃત બલિકર્મા-કાગડા વગેરેને અન્ન ભાગ આપે છે એવી તે દેવીને કે જેણે કૌતુક મંગલરૂપ પ્રાયશ્ચિત્તો કરી લીધા છે. અને સમસ્ત અલંકારથી જે વિભૂષિત થઈ ગયેલી છે અને ગમે તે સ્નાન યાવત્ સર્વાલંકારવિભૂષિત પરપુરૂષની સાથે ઈષ્ટ શબ્દ, સ્પર્શ, રસ, રૂપ, ગંધ આ પાંચ પ્રકારના મનુષ્યભવ संधी मला सोसवती नसते (तस्स तुमं पएसी! पुरिसस्स के डंड निव्वुत्तेज्जासि ?) प्रशिन् ! तमे ते पु३५ने ४/ ordनी शिक्षा ४२? (अहं णं भंते ! तं पुरिसं हत्यविण्णगं वा मूलाइंगं वा सूलभिन्नगं वा पायच्छि. न्नगं वा एगाहचं कूडाहच जीवियाओ ववरोवेज्जा) त्यारे प्रशी ये કહ્યું હે ભદંત ! હું તે પુરૂષને આ જાતની શિક્ષા કરીશ કે જેથી તેના બંને હાથે કાપી લેવામાં આવે કે તેને શૂળી પર ચઢાવવામાં આવે કે તેના બન્ને પગે કાપી નાખવામાં આવે કે એક જ ઘામાં તેને મારી નાખવામાં આવે અગર પર્વતશિખર પર લઈ જઈ તેને ત્યાંથી નીચે ફેંકી દેવામાં આવે કે જેથી પરિણામે તે મૃત્યુ પામે
શ્રી રાજપ્રશ્રીય સૂત્ર: ૦૨
