________________
विपाकचन्द्रिका टीका, श्रु० २, अ० १, सुबाहुकुमारवर्णनम्
४७
णं' यदि खलु ' समणे भगवं महावीरे ' श्रमणो भगवान् महावीरः ' पु०त्राणुपुत्रि' पूर्वानुपूर्व्या=तीर्थङ्करपरम्परया ' जाव' यावत्- 'चरमाणे गामाणुगाम' चरन् = विचरन् ग्रामानुग्रामम् = एकस्माद् ग्रामादव्यवहितं द्वितीयं ग्रामं 'दूइजमाणे' द्रवन् = गच्छन् ' इहमागच्छेज्जा' इहाऽऽगच्छेत् इह = हस्तिशीर्षे नगरे पुष्पकण्डकोद्याने आगच्छेत् यथामतिरूपमवग्रहमत्रगृह्य संयमेन तपसाऽऽत्मानं भावयन् 'विहरिज्जा' विहरेत् 'तए णं' ततः खलु तर्हि अहं ' समणस्स ३ ' श्रमणस्य भगवतो महावीरस्य' 'अंतिए' अन्तिके = समीपे 'मुंडे भवित्ता' द्रव्यतो भावतश्च मुण्डो भूत्वा 'जाव' यावत् 'अगाराओ अणगारियं' अगारात् = गृहात् - गृहं परित्यज्येत्यर्थः अनगारिता = साधुतां 'पञ्चएज्जा' प्रव्रजामि || सू० १९ ॥ ॥ मूलम् ॥
तर णं समणे भगवं महावीरे सुबाहुस्स कुमारस्स इमं एयारूवं अज्झत्थियं जाव वियाणित्ता पुव्वाणुपुव्वि जाव दुइज्जमाणे जेणेव हत्थिसीसे णयरे जेणेव पुप्फकरंडए उज्जाणे अंगीकार करते हैं घण्णापं ते राईसर० जे णं समणस्स३ अंतिए धम्मं सुर्णेति' वे भी राजेश्वर आदि धन्य हैं जे श्रमण भगवान महावीर के समीप श्रुतचारित्र रूप धर्म का उपदेश सुनते हैं 'तं जइ णं समणे भगवं महावीरे पुव्वाणुपुत्रि जाव दूइज्जमाणे इहमागच्छेज्जा जाव विहरिज्जा तणं अहं समणस्स ३ अंतिए मुंडे भविता जाव पव्वज्जा ' अतः यदि श्रमण भगवान महावीर तीर्थकर परम्परा के अनुसार विहार करते हुए जो यहां आयें इस हस्तिशीर्ष नगर के पुष्पकण्डक उद्यान
पधारें तो मैं उस प्रभु के समीप द्रव्य एवं भावसे मुंडित होकर भागवती दीक्षा अंगीकार करूंगा ॥ सू० ११ ॥
"
अर्थात् यार प्रहारना श्रावम्र्मना अंगीभर रे हे ' घण्णाणं ते राईसर० जे णं समणस्स ३ अंति धम्मं सुर्णेति' ते प रामेश्वर याहि धन्य छे } ने श्रमायु ભગવાન મહાવીરનાં પાસે શ્રુત ચારિત્રરૂપ ધર્મોના ઉપદેશ સાંભળે છે. तं जइणं समणे भगवं महावीरे पुव्वाणुपुवि जाव दुइज्जमाणे इहमागच्छेज्जा जाव विहरिज्जा तरणं अहं समणस्स३ अंतिए मुंडे भवित्ता जाव पव्त्रएज्जा તેથી જો શ્રમણ ભગવાન મહાવીર તીર્થંકર પરમ્પરા પ્રમાણે વિહાર કરનાર જો અહિં આવશે આ હસ્તિશીષ નગરમાં પુષ્પકર ડક બગીચામાં પધારશે તે હું એ પ્રભુની પાસે જઇ, દ્રવ્ય અને ભાવથી મુડિત થઇને ભાગવતી દીક્ષા અંગીકાર કરીશ. ાસૢ૦૧૧૫
શ્રી વિપાક સૂત્ર
