________________
२८
विपाकते
'आयाहिण - पयाहिणं' आदक्षिणप्रदक्षिणम् = अञ्जलिपुटं बद्ध्वा तं बद्धाञ्जलिपुटं दक्षिणकर्णमूलत आरभ्य ललाटमदेशेन वामकर्णान्तिकेन चक्राकारं त्रिः परिभ्राम्य ललाटदेशे स्थापनरूपं 'करेइ' करोति । 'करिता ' कृत्वा 'वंदइ' वन्दते = स्तोति 'नमसड़' नमस्यति = पञ्चाङ्गनमनपूर्वकं नमस्करोति । स्तुतिप्रकारमाह'अद्य मे फलितो गेहे, सुरदुः कुसुमं विना ।
अनभ्रा चातुला दृष्टि, - मरुस्थल्यां सुरद्रुमः ॥ १ ॥ दरिद्रस्य गृहे हेम, -निचयः प्रकटोऽभवत् । प्रीणितोऽहं त्वदालोकात्, पीयूषपानतो यथा ॥ २ ॥
तिक्खुत्तो याहिण - पायाहिणं करेइ' चलकर उसने तीनवार आदक्षिण प्रदक्षिणा की - अंजलि बांध कर दक्षिण कर्णमूल से आरंभ कर ललाट प्रदेश पर घुमाते हुए वामकर्णके अन्ततक चक्राकर घुमाकर फिर उस अंजलि को अपने मस्तक पर स्थापन करना उसको आदक्षिणप्रदक्षिण कहते हैं । 'करिता वंदइ नमसर' बाद में उसने उनकी वंदना - स्तुति की किहे भदन्त ! आज आपका मेरे घर में पधारना मानो मेरे घर में कल्पवृक्ष विना फूल के ही फला है, विना बादल के ही प्रर्याप्त वृष्टि हुई है, मरुस्थली में कल्पवृक्ष ऊगा है ॥ १ ॥
दरिद्र के घर में मानो निधान प्रगट हुआ है । हे भदन्त ! मैं आपके दर्शन से इतना प्रसन्न हूं, जैसे कोई अमृतपान से प्रसन्न होता है || २ || पछी ते सुदृत्त गुगारना साभा सात आहे पगलां व्याल्या. 'अणुगच्छित्ता तिक्खुत्तो
पाणिपयाहिणं करेइ' यासीने तेथे त्रशु वार माहक्षिणा प्रदक्षिणा उरी मे હાથ જોડી દક્ષિ—જમણા કાનના મૂળથી પ્રારંભ કરી લલાટ પ્રદેશ પર ફેરવી ડાખા કાનના મૂળ સુધી ચક્રાકારે ફેરવીને તે બે હાથ જોડેલી અંજલીને પોતાના માથાપર स्थापन ४२वी तेने सादृक्षिष्य प्रदक्षिणु उडे छे. ' करिता वंदइ नमसइ ' पछी ते તેમની વદના-સ્તુતિ કરી કે:
હે ભદન્ત ! આપનું આજે મારા ઘરમાં પધારવું થયું તે જાણે કે, મારા ઘરમાં કલ્પવૃક્ષ વિના કુલથી ફ્ળ્યુ છે, વાદળ વિનાજ જાણે–સંપૂર્ણ વૃષ્ટિ થઈ છે. મરૂભૂમિમાં કલ્પવૃક્ષ ઉગ્યુ છે. તા ૧ ૫
દારિદ્રના ઘરમાં જાણે નિધાન-ભંડાર પ્રગટ થયે છે. હે ભદન્ત ! હું આપના દનથી એટલે પ્રસન્ન થયે। છું કે જેમ કાઇ અમૃતપાન કરીને પ્રસન્ન થયે। હાય ારા
શ્રી વિપાક સૂત્ર
