________________
आर्य सुधर्मपरिचयदर्शनम्
चतुर्दशपूर्वधरो जातः । स वीरनिर्वाणाद् द्वादशवर्षान्ते जन्मतो द्विनवतिवर्षान्ते च केवलज्ञानं माप, ततोऽष्टौ वर्षाणि केवलिएवं परिपाल्य शतवर्षायुषि श्री सुधर्मा स्वामी जम्बूस्वामिनं स्वपदे संस्थाप्य शिवं गतः ।
अथ श्रीसुधर्मस्वामिनं वन्दितुं धर्मकथाश्रवणार्थं च परिषद्वृन्दरूपेण जनसंहतिः पञ्चविधाभिगमपुरस्सरं नगरात् निर्गता निःसृता । सा तत्समीपमागत्य सविधिवन्दनपुरस्सरं धर्मकथां श्रुत्वा स्व स्व स्थानं प्रतिगता । तस्मिन् काले तस्मिन् समये श्रीधर्मस्वामिनो ज्येष्ठोऽन्तेवासी जम्बूरनगारस्तददुरसामन्ते नतमस्तकः कृताञ्जलिपुटचोर्ध्वजानुर्थ्यांनकोष्ठो पगतः संयमेन तपसाऽऽत्मानं भावयन् विहरति ।
१५
चौदह - पूर्व के धारी हुए । वीरनिर्वाण के बारह वर्ष के पश्चात् जन्म से ९२ वर्ष की अवस्था में उन को केवल ज्ञान प्राप्त हुआ । आठ वर्ष पर्यन्त केवलिपद को पालकर पूरे सौ वर्ष का आयुष्य पूर्ण करके श्री आर्य - जम्बूस्वामी को अपने पद पर प्रतिष्ठित कर मोक्ष पधारे थे । ऐसे आर्य सुधर्मा स्वामी वहां पधारे ।
श्री सुधर्मा स्वामी का पधारना जानकर नगरनिवासी लोग वन्दन तथा धर्मकथा श्रवण करने के लिये निकले । धर्मकथा सुनकर अपने २ स्थान पर गये । उस काल उस समय में श्री सुधर्मा स्वामी ज्येष्ठ शिष्य श्री जम्बू अनगार उन के अवग्रह में नतमस्तक हो दोनों हाथ जोडे हुए अपने घुटने को ऊंचा कर के ध्यान में अवस्थित हो संयम और तप पूर्वक आत्माको भावित कर रहे है । મહાવીરની સેવા કરી, અને તેઓ ચૌદ પૂર્વના ધારી થયા. વીર નિર્વાણુના ખાર વર્ષ પછી જન્મથી ખાણુ ૯૨, વર્ષાની અવસ્થાએ તેમને કેવળ જ્ઞાન પ્રાપ્ત થયું. આઠ વ સુધી કેળિપદ્મને પાળી પૂરા સે। વનું આયુષ્ય પૂર્ણ કરી શ્રીઆ, જમ્મૂસ્વામીને પોતાના પદ ઉપર પ્રતિષ્ઠિત કરીને મેક્ષ પધાર્યાં.
શ્રીસુધર્માંસ્વામીનું પધારવું જાણી નગરનિવાસી લેાક વન્દના કરવા તથા ધ કથા સાંભળવા નિકળ્યા, ધ કથા સાંભળી સૌ પાત-પેાતાના સ્થાને ગયા, તે કાળ તે સમય શ્રી સુધર્માવામીના મેાટા શિષ્ય શ્રી જમ્મૂ અણુગાર તેમના અવગ્રહમાં નતમસ્તક અર્થાત્ જેનું મસ્તક નમેલુ છે એવા થઇ, હાથ જોડી, પેાતાના ઢીચણુને ઉંચા રાખી, અને ધ્યાનમાં અવસ્થિત થઈ સયમ અને તપથી આત્માને ભાવિત श्री रह्या छे.
શ્રી અનુત્તરોપપાતિક સૂત્ર
