________________
अर्थबोधिनी टीका वर्ग ३ धन्यनामाणगारस्य देवलोक गमन वर्णनम् १३७ वतीय भगवत्समीपमागप्य भगवन्तं प्रोचुः-हे भगवन् ! तस्य धन्यनाम्नोऽनगास्य इमानि आचारमाण्डकानि-वस्त्रपात्रादीन्युपकरणानि सन्तीति ॥ सू० ४०॥
अथ गौतमस्वामी पृच्छति-भंतेत्ति' इत्यादि ।
मूलम्-भंतेत्ति भगवं गोयमे तहेव पुच्छति जहा खंदयस्स। भगवं वागरेइ जाव सव्वटसिद्धविमाणे उववण्णे। धण्णस्स णं भंते ! देवस्स केवइयं कालं ठिई पन्नत्ता ? गोयमा ! तेत्तीसं सागरोवमाइं ठिई पन्नत्ता । सेणं भंते ! ताओ देवलोगाओ कहिं गच्छिहिति ? कहिं उववजिहिति ? गोयमा! महाविदेहे वासे सिज्झिहिति १, वुज्झिहिति २, मुचिहिति ३, परिणिव्वाहिति ४, सव्वदुक्खाणमंतं करेहिति ५।
एवं खलु जम्बू ! समणेणं जाव संपत्तेणं पढमस्स अज्झयणस्स अयमटे पण्णत्ते ॥ सू० ४१ ॥
॥ तइयवग्गस्स पढमं अज्झयणं समत्तं ॥३॥ १॥
छाया-भदन्त ! इति भगवान् गौतमस्तथैव पृच्छति थया स्कन्दकस्य भगवान् व्याकरोति-यावत् सर्वार्थसिद्धविमाने उपपन्नः धन्यस्य खलु भदन्त ! देवस्य कियत्कं कालं स्थितिः प्रज्ञप्ता ? गौतम ! त्रयसिंशत्सागरोपमाणि स्थितिः प्रज्ञप्ता । स भदन्त ! तम्माद्देवलोकात् कुत्र गमिष्यति ? कुत्रोत्पत्स्यते ?। हे गौतम ! महाविदेहे वर्षे सेत्स्यति २, मोक्ष्यति ३, परिनिर्वास्यति ४, सर्व
धन्यकुमार अनगार को दिवंगत हुआ जानकर सहवर्ती स्थविरो ने परलोकगमन हेतुक कायोत्सर्ग किया । पश्चात् उनके वस्त्र-पात्र आदि उपकरण लेकर विपुलाचल पर्वत से नीचे उतरे और भगवान् के निकट आकर इस प्रकार बोले-हे भगवन् ! धन्यनामा अनगार के ये वस्त्र-पात्र-आदि उपकरण हैं ॥ सू० ४० ॥
ધન્યકુમાર અણગારને દિવંગત થયા જાણી સાથે રહેનાર સ્થવિરેએ પરલોકગમન-હેતુક કાયોત્સર્ગ કર્યો. પછી તેમનાં વસ્ત્ર–પાત્ર આદિ ઉપકરણ લઈ વિપુલાચલ પર્વત પરથી નીચે ઉતર્યા, અને ભગવાન પાસે આવી એ પ્રમાણે બોલ્યા, હે ભગવન્! ધન્યનામા અણગારના આ વસ્ત્ર પાત્ર આદિ ઉપકરણ છે ( સૂ૦ ૪૦ )
શ્રી અનુત્તરોપપાતિક સૂત્ર
