________________
अन्तकृतदशाङ्गसूत्रे सोमं दारियं पासइ' निर्गच्छन् सोमां दारिकां पश्यति, 'पासित्ता सोमाए दारियाए' दृष्ट्वा सोमाया दारिकायाः 'रूवेण य जोवणेण य रूपेण च यौवनेन च 'विम्हिए' विस्मिता आश्चर्ययुक्तो जातः ॥ मू० २३॥
तए णं से कण्हे वासुदेवे कोडंबियपुरिसे सदावेइ, सदावित्ता एवं वयासी- गच्छह णं तुब्भे देवाणुप्पिया! सोमिलं जाइत्ता सोमं दारियं गेण्हह, गेण्हित्ता कन्नतेउरंसि पक्खिवह । तए णं एसा गयसुकुमालस्स भारिया भविस्सइ। तए णं ते कोडंबियपुरिसा जाव पक्खिवंति। तए णं ते कोडंबियपुरिसा जाव पचप्पिणंति। तए णं से कण्हे वासुदेवे बारवईए नयरीए मझमझेणं णिग्गच्छइ, णिग्गच्छित्ता जेणेव सहस्संबवणे उज्जाणे जाव पज्जुवासइ । तए णं अरहा अरिटुनेमी कण्हस्स वासुदेवस्स गयसुकुमालस्स कुमारस्स तीसे य० धम्मकहा, कण्हे पडिगये ॥ सू० २४ ॥
॥ टीका ॥ ___ 'तए णं' इत्यादि । 'तए णं' ततः तदन्तरं-दारिकाविलोकनानन्तरं खलु ‘से कण्हे वासुदेवे, स कृष्णो वासुदेवः कोडुंबियपुरिसे' कौटुम्बिकपुरुषान्-राजसेवकान 'सद्दावेई' शब्दयति-आह्वयति, 'सदावित्ता एवं वयासी' शब्दयिखा एवमवदत्-‘गच्छह णं तुम्भे देवाणुप्पिया !' गच्छत खलु यूयं नगरी के राजमार्ग में खेलती हुई सोमा दारिका को कृष्ण वासुदेवने देखा। उस सोमा दारिका के रूप लावण्य यौवन को देखकर कृष्ण वासुदेव को अत्यन्त आश्चर्य हुआ ॥ सू० २३ ॥
उसको देखकर कृष्ण वासुदेव ने अपने भृत्यों को बुलाया और इस प्रकार आज्ञा दी-हे देवानुप्रियो ! तुम लोग सोमिल સમયે દ્વારકા નગરીના રાજમાર્ગમાં રમતી સમા દારિકાને કૃષ્ણવાસુદેવે છે. તે સમા દારિકાનું રૂપ, લાવણ્ય અને યૌવનને જોઈને કૃષ્ણવાસુદેવને ઘણું જ આશ્ચર્ય थयु. (सू० २३)
તેને જોઈને કૃષ્ણવાસુદેવે પિતાના ભૂને બેલાવ્યા અને આ પ્રમાણે આજ્ઞા કરી- હે દેવાનુપ્રિય ! તમે લેકે સેમિલ બ્રાહ્મણની પાસે જાઓ અને તેની પાસેથી
શ્રી અન્તકૃત દશાંગ સૂત્ર
