________________
३२६
" अविदितगुणाऽपि सत्कवि -
भणितिः कर्णेषु वमति मधुधाराम् । अनधिगतपरिमलाऽपि हि
हरति दृशं मालतीमाला ॥ १ ॥ " इति साहित्यदर्पणे । यथा वा" तवाहवे साहसकर्मशर्मणः,
करं कृपाणान्तिकमानिनीषतः । भटाः परेषां विशरारुतामगु, -
धत्वाते स्थिरतां हि पांसवः ॥ १ ॥
17
इति काव्यप्रकाशादौ । अत्र काव्यप्रकाशोक्तां दृष्टान्तः पुनरेतेषां सर्वेषां प्रतिविम्बनम्" इति कारिकां प्रकृत्य तट्टीकयोः सारबोधिनी सुधासागरयोर्विम्ब
उपासक दशाङ्गसूत्रे
66
उत्तम कवियोंकी वाणीके गुणको कोइ भलेही न जाने पर वह कानों में तो मधुकी धारा उड़ेल ही देती है। जैसे कोई मालतीमाला की सुगन्ध को न जाने; पर नेत्रों को तो हरण करही लेती है ॥" [ साहित्य दर्पण ]
अथवा जैसे (कोई कवि किसी राजासे कहता है कि ) " हे राजन् ! आप साहस बाँध कर ज्यों ही हाथसे तलवार उठाना चाहता हैं इतनेही में आपके सब शत्रु तितर-बितर हो जाते हैं, ठीक है, क्योंकि हवाके बहने पर भला धूल ठहर सकती है ? कदापि नहीं ||" [ काव्य - प्रकाश ] यहां काव्यप्रकाशकी " दृष्टान्तः पुनरेतेषां सर्वेषां प्रतिबिम्बनम् " इस कारिकाको आश्रित करके, उसकी सारबोधिनी और सुधासागर ઉત્તમ કવિએની વાણીના ગુણેાને કોઇ ભલે ન જાણે, પરંતુ તે કાનમાં તા મધુની ધારા વહાવે છે જ. જેમ કોઇ માલતીમાલાની સુગંધને ન જાણે, પણ नेत्राने ते ते हरी व छे ४. " [ साहित्यही अथवा प्रेम ( डा अवि रामने उसे छे } ) સાહસ કરીને જ્યાં હાથે તલવાર પકડવા જાએ છે, ત્યાં તે વીખરાઈ જાય છે; ખરાખર છે, કારણ કે પવન વહેવા લાગે સ્થિર રહી શકે છે ભલા? કપિ નહિ.”
66
"हे रानू ! माय આપના બધા શત્રુઓ
છે
ત્યારે ધૂળ માંધ
खर्डी भव्यप्रकाशनी "दृष्टान्तः पुनरेतेषां सर्वेषां કારિકાને અનુસરીને, તેની સારયેાધિની અને સુધાસાગર
ઉપાસક દશાંગ સૂત્ર
[ श्राव्यप्रकाश ]
प्रतिबिम्बनम् ” मे ટીકામાં 66 भिंग
