________________
अनगारधर्मामृतवर्षिणी टी० अ०१८ सुंसुमादारिकाचरितवर्णनम् ६७३ वज्जमाणेहिं ' क्षिपतूर्यैः वाद्यमानै द्रुतं वाद्यमानैः तूर्यैः उपलक्षितः सन् — महयामहया उकिटसीहणाये चोरकलकलरवं' महामहोत्कृष्टसिंहनादचोरकलकलरवंअत्यन्तोत्कृष्टसिंहनादचोरकल कलशब्दं समुद्ररवभूतं-समुद्रवेलावृद्धिसमये ध्वनिमिवकुर्वन् , यद्वा महता महता उत्कृष्टसिंहनादेन-' लुप्ततृतीयान्तं पदम् ' स्वकृतोत्कृष्टसिंहनादेनेत्यर्थः, शेषं पूर्ववत् । सिंहगुहातश्चोरपल्लीतः प्रतिनिष्काम्यति, प्रतिनिष्क्रम्य यत्रैव राजगृहं नगरं तत्रैव उपागच्छति, उपागत्य राजगृहस्य नगरस्य अदूरसामन्ते एक महद् ‘गहणं ' गहनम् धनम् अनुपविशति, अनुपविश्य, दिवसम् शेषदिवसभागं क्षपयन् व्यतियन् तिष्ठति ।। मू०५ ।। शब्दायमान-बड़े २ घंटों से जल्दी २ बजते हुए बाजोंसे वह उपलक्षित -युक्त था। तथा उसके निकलने पर जो चोरों का कलकल रव हुआ-वह सिंह की गर्जना के जैसा महान उच्चस्वर था- तथा जिस समय समुद्र घढता है उस समय जैसा उसका शब्द होता है-वैसा ही वह कल २ रव गंभीर था। (पडिनिक्खमित्ता जेणेव रायगिहे नयरे तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता रायगिहस्स नयरस्स अदूर सामंते एगं महं गहणं अणुपविसइ, अणुपविसित्ता दिवस खवेमाणे चिट्ठइ ) चोरपल्ली से निकलकर वह जहां राजगृह नगर था वहां आया-वहां आकर के वह राजगृह नगर के अदरसामंत-न अति दूर न अति समीप रहे हुए एक महान जंगल में छिप रहे वहां छिपकर उसने अपना वह दिवस वहीं पर ठहर कर समाप्त कर दिया। सू०५ ॥ જલદી જદી વાગતાં વાજાંએથી તે યુક્ત હતા. તેમજ જ્યારે તે નીકળે ત્યારે ચોરને જે ઘંઘાટ થયો તે સિંહની ગર્જના જે મહા વનિ હતે. તેમજ જ્યારે સમુદ્રમાં ભરતી આવે છે અને ત્યારે જે તેને વનિ હોય छ, ते भासानो पनि ५५ ते २४ मी२ sal. ( पडिनिक्खमित्ता जेणेव रायगिहे नयरे तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता रायगिहस्स नयरस्स अदूरसामंते एगं मह गहणं अणुपविसइ, अणुपविसित्ता दिवसं खवेमाणे चिदुइ) या२५सीमाथी નીકળીને જ્યાં રાજગૃહ નગર હતું ત્યાં તે આવ્યા. ત્યાં આવીને તે રાજગૃહ નગરથી ઘણે દૂર પણ નહિ અને ઘણું નજીક પણ નહિ એવા એક મોટા વનમાં છુપાઈને રહ્યા ત્યાં છુપાઈને તેણે પિતાનો તે દિવસ ત્યાં જ પસાર કરી દીધો..સૂપા
શ્રી જ્ઞાતાધર્મ કથાંગ સૂત્રઃ ૦૩
