________________
अनगारधर्मामृतवर्षिणी टी० अ०१४ तेललिपुत्र प्रधानचरितवर्णनम्
सत्कार्य 'पडिविसज्जे
3
पुप्फजाव' पुष्पयावत् = पुष्पवसादिना यावन्मात्यालङ्कारादिना सत्कारयति, प्रति विसर्जयति । ततः खलु स तेतलिपुत्रोऽमात्यः पोहिलायां भार्यायाम् अणुरते ' अनुरक्तः = आसक्तः ' अविरते ' अविरक्तः= अत्यन्तानुरक्त इत्यर्थ, 'उरालाई जाव ' उदारान् यावत्-उदारान् भोगभोगान् = विषयभोगान् भुआनो विहरति ॥ सू०३ ।।
"
f
१७
,
मूलम् - तएणं से कणगरहे राया रज्जे य रट्टे य बले य बाहय कोसे य कोट्ठागारे य अंतेउरे य मुच्छिए४ जाए पुत्ते वियंगे अप्पेगइयाणं हत्थंगुलियाओ छिंदइ, अप्पेगइयाणं हत्थंगुए छिंदइ, एवं पायंगुलियाओ पायगुडएवि, कन्न सक्कली एवि, नासापुडाई फालेइ, अंगभंगाई वियंगेइ । तणं तीसे पउमावईए देवीए अन्नया पुव्वरत्तावरत्तकालसमयंसि अयमेयारूबे अज्झत्थिए ५ समुप्पज्जित्था - एवं खलु कणगरहे राया रज्जे य जाव पुत्ते वियंगेइ, जाव अंगमंगाई वियंगेइ । तं जइ अहं दारयं पयायामि, सेयं खलु ममं तं दारगं कणगरहस्त रहस्सियं चैव सारक्खेमाणीए संगोपोहिला भार्या के मित्र, जाति, स्वजन संबन्धि परिजनों का अशन, पान, खाद्य एवं स्वाद्य रूप चतुर्विध आहार से तथा पुष्प, वस्त्र यावत् माल्य अलंकार आदि से सत्कार करवाया, सत्कार करवाने के बाद फिर उन सब को वहाँ से बिदा कर दिया। इसके पश्चात् पोहिला भार्या में आसक्त एवं अनुरक्त बने हुए उस तेतलि पुत्र अमात्य ने उसके साथ पंचेन्द्रिय संबन्धी सुखों का अनुभव करने लगा | सूत्र ॥ ३ ॥ પોટ્ટિલા ભાર્યાના મિત્ર જ્ઞાતિ, સ્વજન સંબ ંધી અને પરજનાને અશન, પાન, ખાદ્ય અને સ્વાદ્ય રૂપ ચાર જાતના આહારથી તેમજ પુષ્પ, વસ્ર યાવતુ માલ્ય અલ'કાર વગેરેથી સત્કાર કરાવડાવ્યેા અને સત્કાર કરાવડાવ્યા પછી તેણે બધાને પેાતાના ઘેરથી વિદાય આપી. ત્યારપછી પોટ્ટિલા ભાર્યોમાં આસક્ત અને અનુ રક્ત થયેલા તે અમાત્ય તેતલિપુત્ર તેની સાથે પંચેન્દ્રિય સખ'ધી સુખાને उपलोग ४२वा लाग्यो । सूत्र " ३" ॥
શ્રી જ્ઞાતાધર્મ કથાંગ સૂત્ર ઃ ૦૩
