________________
अनगारधर्मामृतवषिणी टी० अ० १६ द्रौपदीचर्चा
२९७ वस्त्राणि परिधाय ' जिणपडिमाणं अञ्चणं करेइ ' जिनप्रतिमानां, कामदेव पतिमानांमर्चनं करोति विवाहविधि निर्विघ्न संपन्नार्थ मिति भावः 'करिता ' कृत्वा 'जेणेव अंते उरे तेणेव उवागछ।' यत्रैवान्तःपुरं तत्रैवो- पागच्छति ।।०२१॥
द्रौपदीचर्चा यत्तु-" जिणपडिमाणं अच्चणं करेइ " इति पाठं समाश्रित्य भगवतोऽहंतः पूजनं जैनधर्मानुयायिभिः कर्तव्यमित्याहुस्तन्मिथ्यात्वविलसितम् , अस्य पाठस्य चरितानुवादरूपत्वेन विधायकत्वासम्भवात् । विधिवाक्यं हि जिनाज्ञाया बोधकत्वेन विधायकं भवति, यथा-भगवता विधेयतयोपदिष्टं पइविधावश्यक चतुर्विधजिन प्रतिमा का कामदेव की प्रतिमा का निर्विधन विवाह कार्य के लिये अर्चन करती है अचंन कर के फिर वह (जेणेव अंते उरे तेणेव उवा. गच्छइ ) जहाँ अतःपुर था वहां चली गई ॥ सू० २१ ।।
द्रौपदी चर्चा जो "जिणपडिमाणं अञ्चणं करेइ" इस पाठका आश्रय लेकर प्रतिमापूजन की उपयोगिता कहते हुए यह कहते हैं, कि " अहंत भगवान की प्रतिमा की पूजा जैनधर्म के पालकों को करना चाहिये" यह उनका कथन मिथ्यात्व का विलास ही है। क्यों कि यह " जिनपडिमाणं " इत्यादि वाक्य चरित का ही अनुवादक है-अतः ऐसे वाक्य किसी मुख्य अर्थ के विधायक नहीं हुआ करते हैं । चारितानुवाद से तो सिर्फ जिस व्यक्ति ने जो २ आचरण किया है उसका ही बोध होता है। शास्त्र विहित मार्गके निर्देशक विधिवाक्य हुआ करते हैं-क्यों कि कि ऐसे वाक्य जिन भगवान की आज्ञाके विधायक होते हैं। जिस प्रकार षट् પ્રતિમાનું કામદેવની પ્રતિમાનું નિવિદને વિવાહકાર્ય સંપન્ન થવાના હેતુથી भयन ४२ छ, भयन रीन ( जेणेव अतेउरे तेणेव उवागच्छइ ) જ્યાં રણવાસ છે તે તરફ જતી રહી. એ સૂત્ર ૨૧ |
દ્રૌપદી ચર્ચા sen४ "जिणपडिमाणं अञ्चणं करेइ" २॥ पाना साधारे प्रतिमा पूरનની ઉપગિતા સિદ્ધ કરતાં આ પ્રમાણે કહે છે કે “અહિત ભગવાનની પ્રતિમાનું પૂજન જૈનધર્મ પાલન કરનારાઓએ કરવું જોઈએ” તેમનું આ કથન સત્યથી બહુ દૂર છે એટલે કે આ વાત સાવ અસત્યથી પૂર્ણ છે. કેમકે
॥ " जिनपडिमाणं " पोरे पाय यरितना ४ मनुवा छे सटा भाटे એવાં વચન કેઈ વિશેષ અર્થને સ્પષ્ટ કરનારાં હોતા નથી. ચરિતાનુવાદથી તે ફક્ત જે માણસે જે તે આચરણ કર્યું છે, ફક્ત તેનું જ જ્ઞાન થાય તેમ છે. શાસ્ત્રવિહિત માર્ગ બતાવનારા તે વિધિ વાક જ થાય છે. જેવી રીતે
શ્રી જ્ઞાતાધર્મ કથાંગ સૂત્રઃ ૦૩
