________________
॥ अथ पञ्चदशमध्ययनं प्रारभ्यते ॥ गतं चतुर्दशमध्ययनं सम्मति पञ्चदशमारभ्यते, पूर्वाध्ययनेऽपमानाद् विषयत्यागः प्रदर्शितः, अत्र तु स जिनोपदेशाद् भवतीति प्रतिपादयिष्यतेऽतस्तस्य सद्भावेऽर्थप्राप्तिः, असद्भावेत्वनर्थप्राप्तिर्भवतीत्येवं पूर्वेण सम्बन्धः तोदमा. दिसूत्रम्-' जइणं भंते ' इत्यादि ।
मूलम्-जइणं भंते ! समणेणं भगवया महावीरेणं जाव संपत्तेणं चोदसमस्स नायज्झणस्स अयम? पण्णत्ते पन्नरसमस्स णं भंते णायज्झयणरस समणेणं भगवया महावीरेणं जाव संपत्तेणं के अढे पन्नत्ते ?, एवं खलु जंबू ! तेणं कालेणं तेणं समएणं चंपा नामं नयरी होत्था, पन्नभद्दे चेइए जियसत्तू राया। तत्थ णं चंपाए नयरीए धण्णे णामं सत्यवाहे होत्था अड्डे जाव अपरिभूए । तीसे णं चंपाए नयरीए उत्तरपुरस्थिमे दिसीभाए अहिच्छत्ता नाम नयरी होत्था,
-नन्दिफल नामका पन्द्रहवां अध्यायन प्रारं :चौदहवां अध्ययन समाप्त हो चुका-अब पन्द्रहवां अध्ययन प्रारंभ होता है। पूर्व अध्ययन में तेतलि प्रधान के आख्यान द्वारा अपमान से भी विषयों का त्याग कर दिया जाता है यह बात समझाई गई है। इस अध्ययन में यह विषय त्याग जिनके उपदेश से होता है यह कहा जावेगा। इस लिये उसके सद्भाव में अर्थ प्राप्ति और असद्भाव में अनर्थ प्राप्ति होती है इस तरह से पूर्व अध्ययन के साथ इसका सबन्ध पन जाता हैः-जइणं भंते ! समणेणं इत्यादि ॥
નંદિફળ નામે પંદરમું અધ્યયન પ્રારંભ ચૌદમું અધ્યયન પુરૂં થયું છે. હવે પંદરમું અધ્યયન શરૂ થાય છે. પહેલાંના અધ્યયનમાં તેતલિપ્રધાનના આખ્યાન વડે એ વાત સમજાવવામાં આવી છે કે અપમાનથી પણ વિષયને ત્યાગ કરવામાં આવે છે. આ અધ્યયનમાં આ વિષય ત્યાગ જેમના ઉપદેશથી થાય છે તે વિષે કહેવામાં આવશે. એટલા માટે તેના સદૂભાવમાં અર્થ પ્રાપ્તિ અને અસદ્ભાવમાં અનર્થ પ્રાપ્તિ હોય છે. આ રીતે પૂર્વ અધ્યયનની સાથે અને સંબંધ સમજી શકાય છે.
टीआय-'जइणं भंते ! समणेणं' इत्यादि ।
श्री शताधर्म अथांग सूत्र : 03
