________________
ज्ञाताधर्मकथाङ्गसूत्रे
दंतलद्धपंचिंदिए एवं उट्ठाणकम्म बल वीरिय पुरिसगारपरक्कमसंजुत्ते मम अंतिए मुंडे भवित्ता अगाराओअणगारियं पव्वइए समाणे समणाणं निग्गंथाणं राओ पुव्वरत्तावरत्तकालसमयंसि वायणाए जाव धम्माणुओगचिंताए त उच्चारस्स वा पासवणस्स वा अतिगच्छमाणाण य निग्गच्छमाणाण य हत्थसंघट्टणाणि य पायसंघट्टणाणि य जाव रयरेणुगुंडणाणि य नो सम्मं सहसि खमसि तितिक्खसि अहियासेसि! तएणं तस्स मेहस्स अणगारस्स समणस्स भगवओ महावीरस्स अंतिए एयमद्रं सोचा णिसम्म सुभेहिं पसत्थेहिं अज्झ. वसाणेहि लेस्साहिं विसुज्झमाणीहि तयावरणिजाणं कम्माणं खओवसमेणं ईहावूहमग्गणगवेसणं करेमाणस्स सन्निपुटवे जाइसरणे समुप्पन्ने, एयम, सम्मं अभिसमेइ। तएणं से मेहे कुमारे समणेणं भगवया महावीरेणं संभारियपुव्वजाइसरणे दुगुणाणीयसंवेगे आ. गंदयंसुपुन्नमुहे हरिसवमेणं धाराहयकदंबपुप्फ पिव समुस्सियरोम कूवे समणं भगवं महावीरं वंदइ नमसइ वंदित्ता नमसित्ता एवं वयासी-अजप्पभिइ णं भंते ! मम दो अच्छीणि मोत्तुणं अवसेसे. काए समणाणं णिग्गंथाण निसिझेत्तिक पुणरविसमणं भगवं महावीरं वंदइ नमसइ वंदित्ता नमसित्ता एवं वयासी-इच्छामि णं भंते! इयाणि सयमेव दोच्चंपि, सयमेव पव्वाविउ सयमेव मुंडाविउं जाव सयमेव आयारगोयरं जायामायावत्तियं धम्ममाइक्खिडं। तएणं समणे भगवं महावीरे मेहं कुमार सयमेव पवावेइ जाव जायामायावत्तियं धम्ममाइक्खइ एवं देवाणुपिया! गन्तव्वं एवं चिट्टियव्वं
શ્રી જ્ઞાતાધર્મ કથાંગ સૂત્રઃ ૦૧