________________
अनगारधर्मामृतवर्षिणीटीका अ.१२.४२ मेघमुने हम्तिभववर्णनम्
४८१ मूलम-तए गं तुमं मेहा ! उम्मुख बालभावे जोव्वणगमणुपत्ते जुहवइणा कालधम्मुणा संजुत्तेणं तं जूहं सयमेव पडिवजसि, तएणं तुमं मेहा! वणयरेहिं निव्वत्तियनामधेजे जाव चउदंतेमेरुप्पभे हस्थिरयणे होत्था। तत्थ णं तुमं मेहा! सत्तंगपइदिए तहेव जाव पडिरूवे। तत्थ णं तुम मेहा सत्तसयस्स आहेवच्चं जाव अभिर मेजा। तए णं तुमं मेहा ! अन्नया कयाइं गिम्हकालसमयंसि जेट्टामूले वणदवजालापलित्तेसु वर्णतेसु धूमाउलासु दिसासु जाव मंडल वाएव्व परिब्भमंते भीते तत्थे जाव संजायभए बहुहिं हत्थीहि य जाव कलभियाहिय सद्धि संपरिबुडे सव्वओ समंता दिसोदिसिं विपलाइत्था। तए णं तव मेहा! तं वणदवं पासित्ता अयमेयारूवे अज्झथिए जाव समुप्पज्जित्था-कहिण्णं मन्ने मए अयमेयारूवे अग्गिसंभवे अणुभूयपुव्वे ? तव मेहा ! लेस्साहि विसुज्झमाणीहिं अज्झवसाणेणं सोहणेणं सुभेणं परिणामेणं तयावरणिजाणं कम्माणं खओवसमेणं ईहावह मग्गणगवेसणं करेमाणस्स सन्निपुबजाइसरणे समुप्पजित्था तएणं तुम मेहा एयमटुं सम्मं अभिसमेसि-एवं खल्लु मया अईए दोच्चे भवग्गहणे इहेव जंबूदीवेर भारहे वासे वेय१गिरिपायमूले जाव तत्थणं महया अयमेयारूवे अग्गिसंभंवे समणुभूए। तए णं तुम मेहा ! तस्सेव पच्छावरणहकालसमयंसि नियएणं हेणं सद्धि समनागए यावि होत्था। तएणं तुम मेहा अयमेयारूवे अझस्थिए जाव समुप्पजित्था-तं सेयं खलु मम इयाणि गंगाए महानईए दाहिणि.
શ્રી જ્ઞાતાધર્મ કથાંગ સૂત્રઃ ૦૧