________________
१७६
ज्ञाताधर्म कथासूत्रे
दुक्खं रस्सी करेसि ? | तरणं सा धारिणीदेवी सेणिएणं रन्ना सवह साविया समाणी सेणियं रायं एवं वयासी - एवं खलु सामी मम तस्स उरालस्स जाव महासुमिणस्स तिन्हं मासाणं बहुपडिपुन्नाणं अयमेयारूवे अकालमेहेसु दोहले पाउन्भूए-धन्नाओ णं ताओ । अम्मयाओ कयत्थाओ णं ताओ अम्मयाओ, जाव वेभार्रागरिपायमूलं आहिडमाणीओ डोहलं विणिति, तं जइणं अहमवि जाव डोहलं विणिजामि, तणं हं सामी ! अयमेयारूवसि अकालदोहलंसि अविणिजमाणंसि ओलुग्गा जाव अहझाणोवगया झियायामि । तएणं से सेणिए राया धारिणीए देवीए अंतिए एयमहं सोच्चा णिसम्म धारिणीं देवीं एयं वयासी - माणं तुमं देवाणुप्पिए! अलग्गा जाव झियाहि, अहंणं तहा करिस्सामि जहाणं तुब्भं अयमेयारुवस्स अकालदोहलस्स मणोरहसंपत्ती भविस्सइ-त्तिकहु धारिणीं देवीं इट्ठाहिं कंता हि पिया हिं मन्नाहि मामा वग्गूर्हि समासासेइ समासासेत्ता जेणेव बाहिरिया उबट्टाणसाला तेणामेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता सीहासणवरगए पुरत्थाभिमु सन्निसन्ने धारिणीए देवीए एयं अकाल दोहलं बहूहि आएहि य, उवाएहि य, ठिईहि य, उत्पत्तीहि य, वेणइया हि य, कम्मिया हि य, पारिणामियाहि य, चउव्विहाहिँ बुद्धीहिं अणुचिंतेमाणे २ तस्स दोहलस्स आयं वा उवायंवा ठिइंवा उत्पत्तिं वा अविंद माणेओहय मणसं कप्पे जाव झियाय ॥ सू० १३ ॥
શ્રી જ્ઞાતાધર્મ કથાંગ સૂત્ર ઃ ૦૧