________________
प्रमेयचन्द्रिका टीका श९४० अ. श.८ भवसिद्धिक कृ.क. संशिमहायुग्मनि० ६१ एमपूर्वा इत्युत्तरम् अत एतद् उभयोः शतयो वैलक्षण्यमिति । 'सेसं तहेव' शेषं भवरमित्यनेन यह कथितं तदतिरिक्त सर्व प्रथम शतवदेव ज्ञातव्यम् । 'सेवं भंते ! सेवं भंते !त्ति' तदेवं भदन्त ! तदेवं भदन्त ! इति ।। ॥ चत्वारिंशत्तमे शतके अष्टमं संझिमहायुग्मशतं समाप्तम् ॥४४८.!
॥ अह नवमं समिमहाजुम्मसयं ॥ मूलम्-कण्हलेस भवसिद्धिय कडजुम्मकडजुम्म सन्निपंचिंदियाणं भंते ! कओ उववज्जति ? एवं एएणं अभिलावेणं जहा ओहियकण्हलेस्लसयं सेवं भंते ! सेवं भंते ! ति॥ चत्तालीसइमे सए नवमं सन्निमहाजुम्मसयं समत्तं ॥४०-९॥ __छाया- कृष्णलेश्य भवसिद्धिक कृतयुग्मकृतयुग्मसंज्ञिपश्चेन्द्रियाः खलु भदन्त ! कुत उत्पद्यन्ते एवमेतेनाभिला पेन यथा औधिककृष्णलेश्यशतम् । तदेव भदन्त ! तदेव भदन्त ! इति ॥
॥ चत्वारिंशत्तमें शतके नवमं संज्ञिमहायुग्मशतं समाप्तम् ॥४०९। पचेन्द्रिय में भवसिद्धिक रूप से अनन्तवार उत्पन्न नहीं हुए है। 'सेस तहेव' बाकी का और सच कथन प्रथम शतक के जैसा ही है। 'सेवं भंते ! सेव भंते ! त्ति' हे भदन्त ! आप का यह कथन सर्वथा सत्य ही है २ । इस प्रकार कहकर गौतमने प्रभुश्री को वन्दना एवं नमस्कार किया। वन्दना नमस्कार कर फिर वे संयम और तप से आत्मा को भावित करते हुए अपने स्थान पर विराजमान हो गये। ॥४० वे शतक में यह आठवां महायुग्मशत समाप्त ४०-८॥
शतक नौवा महायुग्मशत 'घ.हलेस्स भवसिद्धिय कडजुम्मकडजुम्म सन्निपचिंदियाण भंते !'
'से भंते ! सेव भंते ! त्ति' भगवन् मा५ पानुप्रियनु मा ४थन સવ સત્ય જ છે. હે ભગવન આપનું આ કથન સર્વથા સત્ય જ છે. આ પ્રમાણે કહીને પ્રભુશ્રીને વંદના કરી નમસ્કાર કર્યા વંદના નમસ્કાર કરીને તે પછી સંયમ અને તપથી પિતાના આત્માને ભાવિત કરતા થકા પોતાના સ્થાન પર બિરાજમાન થયા. ચાળીસમા શતકમાં આ આઠમું મહાયુગ્મ શતક સમાપ્ત ૪૦-૮
નવમા મહાયુગ્મ શતકને પ્રારંભ-- 'कण्हलेस भवसिद्धिय कडजुम्मकडजुम्म सनिपचिंदियाण भंते ! त्याle
શ્રી ભગવતી સૂત્ર : ૧૭
