________________
प्रमेयचन्द्रिका टीका श०२९ उ.१ सू०१ पापकर्म संपादननिष्ठापननिरूपणम् ३३ विधा जीवाः प्रज्ञप्ता इत्याद्युत्तरम् । एष एव ‘एवं चेत्र' इति प्रकरणस्याभिपाप इति । 'एवं सटाणेसु वि जाव अणागारोवउत्ता' एवं यथा सलेश्यापदे कथित लेण्यापदमाश्रित्य यथा यथा विचारः कृत स्तेनैव रूपेण सर्व पदेष्वपि कृष्णलेश्यादि पदेश्य यावदनाकारोपयोगपर्यन्त पदान्याश्रिय विचारः करणीयः, कृष्णलेश्या: खलु भदन्त ! जीवाः पाप कर्म समक न्यस्थापयन् इत्यादिरूपेण लापका ज्ञातव्या। 'एए सव्वे वि पया एयाए वत्तगयाए भाणियन्या' एतानि लेश्यादिनी सर्वाण्यपि पदानि एतया वक्तव्यतया भणितव्यानि । वक्तव्यता प्रकारस्तु सामान्यजीवप्रकरणवदेव चतुर्भङ्गीतया ज्ञातव्य इति । सामान्यतो जीवमाश्रित्य इस प्रश्न के उत्तर देते हुए गौतमस्वामी से प्रभुश्री कहते हैं-हे गौतम ! जीव चार प्रकार के कहे गये हैं-ऐसा कथन जो जीवके प्रकरण में कहा जा चुका है-वैसा ही कथन यहां पर भी उत्तर के रूप में जानना चाहिये, यही अभिप्राय 'एवं चेव' इस सूत्रपाठ का है। 'एवं सव्वट्ठाणेसु वि जाव अणागारोव उत्ता' जैसा-जैसा कथन सलेश्य पद को आश्रित करके किया गया है वैसा-ही कथन यावत् अना. कारोपयुक्त पद तक के समस्त पदों को आश्रित करके कहना चाहिये, यहां आलापक 'कृष्णलेश्याः खलु भदन्त ! जीवाः पाप कर्म समकं पास्थापयन् समकं न्यस्थापयन्' इत्यादि रूप में जानना चाहिये । 'एए सव्वे वि पया एयाए वत्त वयाए भाणियव्वा' ये लेश्यादिक समस्त ही पर इस वक्तव्यता से ही जानना चाहिये। वक्तव्यता का प्रकार तो सामान्य जीव प्रकरण के जैसा ही चतुर्भगी रूप से समझना चाहिये,
આ પ્રશ્નના ઉત્તરમાં પ્રભુશ્રી ગૌતમસ્વામીને કહે છે કે-હે ગૌતમ! જીવે ચાર પ્રકાર ના કહ્યા છે, એ પ્રમાણેનું કથન જીવના સંબંધમાં જીવ પ્રકરણમાં જે કહેવામાં આવી ગયું છે, એજ પ્રમાણેનું કથન અહિયાં પણ उत्त२३२ सभा. मे ममिप्रायथा प्रसुश्री ‘एवं चेव' मा प्रमाणे सत्रमा ४ छ. 'एव सव्वदाणेसु वि जाव अणागारोवउत्ता' २ प्रमाणे નું કથન લેશ્યાવાળા જીવોનો આશ્રય કરીને કરેલ છે, એ જ પ્રમાણેનું કથન યાવત અનાકા રોપ વેગવાળા સુધીના સઘળા પદનો આશ્રય કરીને કહેવા જોઈએ. તેના સંબંધમાં આલાપકે આ પ્રમાણે છે – 'कृष्णलेश्याः खलु भदन्त जीवाः पाप कर्म समक प्रास्थापयन् समक न्यस्थापयन' विगैरे ३५था समापन . 'एए सव्वे वि पया एयाए वत्तव्वयाए भाणियव्वा' मा बेश्य: विगैरे सा पहो ! थनथी । सभा में અને કથનને પ્રકાર સામાન્ય જીવની જેમજ ચાર ભંગાત્મક સમજ જોઈએ
भ० ५
શ્રી ભગવતી સૂત્ર : ૧૭
