________________
भगवतीसूत्रे ॥अथद्वितीयोदेशकः भारभ्यते ॥ अथ क्रमप्राप्त द्वितीयोद्देशकमारभते-'अणंतरोववन्नगा गं' इत्यादि।
मूलम् -अणंतरोववन्नगाणं भंते ! नेरइया पावं कम्मं कहिं समज्जिणिंसु कहिं समायरिंसु ? गोयमा! सव्वे वि ताव तिरिक्खजोणिएसु होज्जा एवं एत्थ वि अट्र भंगा । एवं अणंतरोववन्नगाणे नेरइयाईणं जस्त जं अस्थि लेस्सादियं अणागारोवजोगपज्जवसाणं तं सव्वं एयाए भयणाए भाणियध्वं जाव वेमाणियाणं । नवरं अणंतरेसु जे परिहारियव्वा ते जहा बंधिसए तहा इहंपि । एवं नाणावरणिज्जेण वि दंडओ एवं जाव अंतराइएणं निरवसेसं। एसो वि नवदंडगसंगहिओ उद्देसओ भाणियव्वो। सेवं भंते ! सेवं भंते ! त्ति ॥सू०१॥
अट्ठावीसइमे सए बीओ उद्देसओ समत्तो ॥२८-२॥
छाया- अनन्तरोपपमकाः खलु भदन्त ! नैरयिकाः पापं कर्म कुत्र समाजन् कुत्र समाचरन्, गौतम ! सर्वेऽपि तावत् तिर्यग्योनिकेषु अभूवन एवमत्रापि अष्टौ मङ्गाः, एवमनन्तरोपपन्नकानां नैरयिकादीनां यस्य यदस्ति लेश्यादिकमनाकारोपयोगपर्यवसानं तत्सर्वम् एतया भजनया भणितव्यं यावद्वैमानिकानाम्, नवरगनन्तरेषु ये परिहत्तैव्या स्ते यथा बन्धिशते तथा इहापि । एवं ज्ञानावरणीये. नापि दण्डका, एवं यावदान्तरायिकेन निरवशेषम्, एषः अपि नवदण्डकसंगृहीत उद्देशको भणितव्यः। तदेवं भदन्त ! तदेवं भदन्त ! इति ॥सू० १॥ ___ अष्टाविंशतितमे शतके द्वितीयोद्देशकः समाप्तः ॥२९-२॥
टीका-'अणंतरोवचनगा णं भंते ! नेरइया' अनन्तरोपपन्नकाः प्रथमसमये जायमानाः खलु भदन्त ! नरयिकाः 'पावं कम्म कहिं समजिणिसु' पापम्
दूसरा उद्देशक का प्रारंभ 'अणंतरोववनगाणं भंते ! नेरड्या पावं कम्म' इत्यादि
टीकार्थ--हे भदन्त ! अनन्तरोपपन्नक नैरयिकों ने पापकर्म का उपार्जन किस गति में किया है और किस गति में उसका समाचरण
બીજા ઉદ્દેશાને પ્રારંભ– 'अतरोववण्णगाणं भंते ! पाव कम्म" त्यादि
ટીકાથ–હે ભગવન અનન્તરોપનક નરયિકાએ પાપકમની પ્રાપ્તિ કઈ ગતિમાં કરે છે? અને કઈ ગતિમાં તેને ભેગવે છે? આ પ્રશ્નના ઉત્તરમાં પ્રભુશ્રી
HTTHARASHTRANTHMAHIHAR
-
-
શ્રી ભગવતી સૂત્ર : ૧૭
