________________
प्रमेयचन्द्रिका टीका श०२६ उ.
५०१ परम्परावगाढना पापकर्मबन्धः
६३७
%3
अथ पश्चमोद्देशकः प्रारभ्यते अथ चतुर्योद्देशके अनन्तरावगाढनारकादीनाश्रित्य पापकर्मबन्धवक्तव्यता कथिता, पञ्चमे तु परम्परावगाढनारकादीनाश्रित्य वक्ष्यते तदनेन सम्बन्धेनाया तस्य पश्चमोद्देशकस्येदं सूत्रम्-'परंपरोवगाढए णं भंते' इत्यादि,
मूलम्-परंपरोवगाढए णं भंते! नेरइए पावं कम्मं किं बंधी० जहेव परंपरोववन्नएहिं उद्देसो सो चेव निरवसेसो भाणियो । सेवं भंते! सेवं भंते ! त्ति ॥सू० १॥
छब्बीसइमे बंधिसए पंचमो उद्देसो समत्तो ॥२६-५॥ ____ छाया-परम्परावगाढः खलु भदन्त ! नैयिक पापं कर्म किम् अबध्नात्. यथैव परम्परोपपन्नकै उद्देशकः स एव निरवशेषो भणितव्यः। तदेवं भदन्त ! तदेवं भदन्त ! इति ।मु० १॥
षड्विंशतितमबन्धिशते पञ्चमोदेशकः समाप्तः ॥२६ ॥५॥ टीका-परंपरोवगाढए णं भंते ! नेरइए' परम्परावगाढः उत्पत्तिसमयात् तृतीयादिसमयवर्ती खलु भदन्त ! नैरयिकः 'पावं कम्मं किं बंधी०' पापम्
पांचवें उद्देशेक का प्रारंभ चतुर्थ उद्देशक में अनन्तरावगाढ नारक आदि को आश्रित करके पापकर्म आदि के बन्ध के सम्बन्ध में वक्तव्यता कही गई है, अष पंचम उद्देशक में परम्पराषगाढ नारक आदि को आश्रित करके वही वक्तब्धता कही जावेगी, अतः इसी सम्बन्ध को लेकर यहां पंचम उद्देशक प्रारम्भ किया जा रहा है
'परंपरोवगाढए णं भंते ! नेरइए पावं कम्मं'-इत्यादि
टीकार्थ-इस सूत्र द्वारा गौतमस्वामी ने प्रभुश्री से ऐसा पूछा है-'परंपरोवगाढए णं भंते ! नेरइए' हे भदन्त ! जो
પાંચમાં ઉદ્દેશાને પ્રારંભ – ચેથા ઉદ્દેશામાં અનંતરાવગાઢ નારક વિગેરેને આશ્રય કરીને પાપકર્મ વિગેરેના બંધના સંબંધમાં કથન કરવામાં આવેલ છે. હવે આ પાંચમાં ઉદ્દેશામાં પરંપરાગાઢ નારક વિગેરેને આશ્રય કરીને એજ કથન કહેવામાં આવશે જેથી આ સંબંધથી આ પાંચમાં ઉદ્દેશાને પ્રારંભ કરવામાં भाव छ.-'पर परोवगाढए णं भंते ! नेरइए पाव कम्म' त्यादि
ટીકાર્થ– આસૂત્રદ્વારા ગૌતમસ્વામીએ પ્રભુશ્રીને એવું પૂછયું છે કે – 'परंपरोवगाढए णं भंते ! नेरइए' सन् २यि ५२२५२११॥ य छ,
શ્રી ભગવતી સૂત્રઃ ૧૬
