________________
प्रमैयचन्द्रिका टीका श०१८ उ०१० सू०५ वस्तुतत्वनिरूपणम् २५९ एवं वुच्चइ जाव भविए वि अहं सामिला ! दवयाए एगे वि अहं, नाणदंसणठ्याए दुवे वि अहं, पएसध्याए अक्खए वि अहं अवए वि अहं अवट्ठिए वि अहं उवओगट्ठयाए अणेगभूयभावभविए वि अहं से तेणटेणं जाव भविए वि अहं। एत्थ णं से सोमिले माहणे संबुद्धे, समणं भगवं महावीरं० जहा खंदओ जाव से जहेयं तुझे वदह जहा णं देवाणुप्पियाणं अंतिए बहवे राईसर० एवं जहा रायप्पसेणइज्जे चित्तो जाव दुवालसविहं सावगधम्म पडिवज्जइ पडिवजित्ता समणं भगवं महावीरं वंदइ जाव पडिगए । तए णं से सोमिले माहणे समणोवासए जाए अभिगयजीवा० जाव विहरइ । भंते ति भगवं गोयमे समणं भगवं महावीरं वंदइ नमसइ वंदित्ता नमंसित्ता एवं वयासी पभू णं भंते ! सोमिले माहणे देवाणुप्पियाणं अंतिए मुंडे भवित्ता० जहेब संखे तहेव निरवसेसं जाव अंतं काहिइ। सेवं भंते ! सेवं भंते! ति जाव विहरइ ॥सू०५॥ अट्ठारसमसयस्स दसमो उद्देसो समत्तो॥१८-१०॥
॥ अटारसमं सयं समत्तं ॥ छाया-एको भवान् द्वौ भवान् अक्षयो भवान् अव्ययो भवान् अवस्थितो भवान् अनेकभूतमावभव्यो भवान् ? सोमिल ! एकोऽप्यहं यावदनेकभूतभावभव्योऽप्यहम् , तत् केनार्थेन भदन्त ! एवमुच्यते यावद् भव्योऽप्यहम् , हे सोमिल ! द्रव्यार्थतया एकोऽप्यहम् , ज्ञानदर्शनार्थतया द्वावप्यहम् प्रदेशार्थतया अक्षयोऽप्यहम् अव्ययोऽप्यहम् अवस्थितोऽप्यहम् उपयोगार्थतया अनेकभूतभावभन्योऽप्यहम् तत् तेनार्थेन यावत् भव्योऽप्यहम् । अत्र खलु स सोमिलो ब्राह्मणः संबुद्धः श्रमणं भगवन्तं महावीरं० यथा स्कन्दका यावत् तत् यथेदं यूयं वदथ०
શ્રી ભગવતી સૂત્ર : ૧૩