________________
प्रमेयचन्द्रिका टीका श० १५ उ० १ सू० २३ गोशालकगतिवर्णनम् ८७७ भीया तत्था तसिया संसारभउव्विग्गा दढप्पइन्नं केवलिं वंदिहिंइ। वंदित्ता तस्स ठाणस्स आलोइहिंति निदिहिंति जाव पडिवज्जिहिति। तए णं से दढप्पइन्ने केवली बहूइं वासाई केवलिपरियागं पाउणिहिइ, पाउणित्ता अप्पण्णो आउसेसं जाणित्ता भत्तं पच्चक्खाहइ, एवं जहा उववाइए जाव सव्वदुक्खाणमंत्तं काहिइ, सेवं भंते ! सेवं भंते!त्ति जाव विहरइ। तेय. निसग्गो सम्मत्तो, समत्तं च पन्नरसमं सयं एकसरयं ॥सू० २३॥
छाया-तत्रापि खलु शस्त्रवध्यो यावत् कृत्वा इहैव जम्बुद्वीपे द्वीपे भारते वर्षे विन्ध्यगिरिपादमूले विभेले सनिवेशे ब्राह्मणकुले दारिकतया प्रत्यायास्यति, ततः खलु तां दारिकाम् अम्बापितरौ उन्मुक्तबालभावां यौवनकमनुमाप्तां प्रतिरूपकेण शुक्लेन, प्रतिरूपकेण विनयेन प्रतिरूपकस्य भर्तुर्भार्यात्वेन दास्यतः । सा खलु तस्य भार्या भविष्यति इष्टा कान्ता, यावत् अनुमता भाण्डकरण्डकसमाना तैलकेला इच सुसंगोपिता चैलपेटा इव सुसंपरिगृहीता रत्नकरण्डक इवं मुसंरक्षिता सुसंगोपिता, मा खलु शीतं मा खलु उष्णं यावत् परिषहोपसर्गाः स्पृशन्तु । ततः खलु सा दारिका अन्यदा कदाचिन गुर्विणी श्वशुरकुलात् कुलगृहं नीयमाना अन्तरा दावाग्नि ज्वालाभिहता कालमासे कालं कृत्वा दाक्षिणात्येषु अग्निकुमारेषु देवेषु देवतया उपपत्स्यते, स खलु तेभ्यः अनन्तरम् उदृत्य मानध्यकं विग्रहं लप्स्यते, लब्ध्वा केवलांबोधि भोत्स्यते, बुद्ध्वा मुण्डो भूत्वा अगा. रात् अनगारितां प्रव्रजिष्यति, तत्रापि च खलु विराधितश्रामण्यः कालमासे कालं कृत्वा दाक्षिणात्येषु असुरकुमारेषु देवेषु देवतया उपपत्स्यते, स खलु तेभ्यो यावत् उद्वत्य मानुष्यकं विग्रहं तदेव यावत् तत्रापि खलु विराधित. श्रामण्यः कालमासे कालं कृत्वा दाक्षिणात्येषु नागकुमारेषु देवेषु देवतया उपपत्स्यते । स खलु तेभ्योऽनन्तरम् एवम् एतेन अभिलापेन दाक्षिणात्येषु सुवर्ण कुमारेषु एवं विद्युत्कुमारेषु एवम् अग्निकुमारवर्जम् यावत् दाक्षिणात्येषु स्तनित. कुमारेषु, स खलु ततो यावद् उद्धृत्य मानुष्यकं विग्रहं लप्स्यते, यावत् विराधितश्रामण्यो ज्योतिषिकेषु देवेषु उपपत्स्यते । स खलु ततोऽनन्तरं चयं त्यक्त्वा मानुष्यकं विग्रहं लप्स्यते यावत् अविराधितश्रामण्यः कालमासे कालं कृत्वा सौधर्मे कल्पे देवतया उपपत्स्यते, स खलु तेभ्योऽनन्तरं चयं त्यक्त्वा मानुष्य
શ્રી ભગવતી સૂત્ર: ૧૧
