________________
भगवती भते! जाव से जहयं तुब्भे वदह तिकटु उत्तरपुरस्थिमं दिसीभागं अवकमइ, सेसं जहा-उसभदत्तस्स जाव सव्वदुक्खप्पहीणे, नवरं चोद्दसपुत्वाइं अहिज्जइ, बहुपडिपुन्नाई दुवालसवासाइं सामन्नपरियागं पाउणइ, सेसं तंचव, सेवं भंते ! सेवं भंते ! ॥सू०११॥
महब्बलो समत्तो॥ छाया-ततः खलु त्वया सुदर्शन ! उन्मुक्तवालभावेन, विज्ञातपरिणतमात्रेण, यौवनागममनुपाप्तेन तथारूपाणां स्थविराणाम् अन्तिकं केवलिपज्ञप्तो धर्मः निशमितः, सोऽपिच धर्मः इच्छितः, प्रतीन्छितः, अभिरुचितः, तत् मुष्ठु खलु त्वं सुदर्शन ! इदानीम् प्रकरोषि, तत् तेनार्थेन सुदर्शन ! एवमुच्यते-अस्ति खल्लु एतयोः पल्योपमसागरोपमयो:-क्षय इति वा, अपचय इति वा, ततः खलु तस्य सुदर्शनस्य श्रेष्ठिनः श्रमणस्य भगवतो महावीरस्य अन्ति के एतमर्थ श्रुत्वा निशम्य, शुभेण अध्यवसानेन, शुभेन परिणामेन, लेश्याभिः, विशुध्यमानाभिः तदावरणीयानां कर्मणां क्षयोपशमेन ईहापोहमार्गणगवेषणां कुर्वतः संक्षिपूर्व समुत्पनम् । एत. मथै सभ्यअभिस्मरति, ततः खलु स सुदर्शनः श्रेष्ठी श्रमणेन भगवता महावीरेण संस्मारितपूर्वभवो द्विगुणानीतश्रद्धासंवेगः आनन्दाश्रुपूर्णनयनः श्रमणं भगवन्तं महावीरं त्रिकृत्वा आदक्षिणपदिक्षणं करोति, आदक्षिणप्रदक्षिणं कृत्वा वन्दते नमस्यति, वन्दित्वा नमस्यित्वा एवम्, अबादीत्-एवमेतत् भदन्त ! यावत् तत् यथैतत् यूयं वदथ इति कृत्वा उत्तरपौरस्त्यं दिगमागम् अपक्रामति, शेष यथा ऋषम. दत्तस्य यावत् सर्वदुःवाहीणः, नवरं चतुर्दशपूर्वाणि अधीते, बहुप्रतिपूर्णानि द्वादशवर्षाणि श्रामण्य पर्यायं पालयति, शेपं तदेव । तदेव भदन्त ! तदेवं भदन्त ! ॥२०११॥
महाबलः समाप्तः टीका--अथ भगवान् सुदर्शनस्य सिद्धिवक्तव्यतां मरूपयितुमाह-'तरण तुमे' इत्यादि, 'तएणं तुमे सुदंसणा! उम्मुक्कचाळमावेणविण्णायपरिणयमेत्तेणं
सुदर्शनसिद्धि वक्तव्यता. 'तएणं तुमे सुदंसणा! उम्मुक्कयालभावेणं' इत्यादि।
टीकार्थ-इस सूत्र द्वारा प्रभुने सुदर्शन सेठ की सिद्धि की वक्तव्यता कही है-'तएणं तुमे सुदंसणा! उम्मुक्कबालभावेणं, विण्णाय.
-सुशनसिद्वि १४तव्यता__“तएणं तुमे सुदंसणा ! उम्मुक्कपालभावेण" त्यालટકાથ – આ સૂત્રમાં સૂત્રકારે એ વાત પ્રકટ છે કે સુદર્શન શેઠે કેવી शत सिद्धगतिन प्राति री-" तएणं तुमे सुदसणा! उम्मुकबालभावेणं
શ્રી ભગવતી સૂત્ર : ૯
