________________
પષ્ટર
भगवतीमत्र मूलम्-"तएणं सा पभावई देवी पहाया कयबटिकम्मा जाव सव्वालंकारविभूसिया तं गब्भं गाइ सीएहिं णाइ उण्णेहि नाइ तित्तेहिं नाइ कडुएहिं नाइ कसाएहिं नाइ अंबिलेहिं नाइ मधुरोहिं उउभयमाणसुहेहिं भोयणच्छायणगंधमल्लेहि जं तस्स गब्भस्स हियं मियं पत्थं गब्भपोलणं तं देसे य आहारमाहारे माणी विवित्तमउएहिं सयणालणेहिं पइरिक्खसुहाए मणोणु. कूलाए विहारभूमीए पसत्थदोहला, संपुन्नदोहला, सम्माणिय दोहला, वोच्छिन्नदोहला, वणीयदोहला, ववगयरोगमोह भयपरित्तासा तं गम्भं सुहं सुहेणं परिवहति। तएणं सा पभावई देवी नवण्हं मासाणं बहुपडिपुन्नाणं अद्धट्ठमाण राइंदियाणं वीतिकंताणं सुकुमालपाणिपायं अहीणपडिपुन्नपंचिंदियसरीरं लक्खणवंजणगुणोववेयं जाव ससिसोमागारं कंतं पियदसणं सुरूवं दारयं पयाया, तएणं तीसे पभावईए देवीए अंगपडियारियाओ पभावइं देविंधसूर्य जाणेत्ता जेणेव बले राया तेणे उबागच्छंति, उवागच्छित्ता करयल जाव बलं रायं जएणं विजएणं वद्धाति, बद्धावेत्ता एवं वयासी एवं खलु देवाणुप्पिया! पभावई देवी० पियट्टयाए पियं निवेदेमो, पियं मे भवउ तएणं से बले राया अंगपडियारियाणं अंतिए एयम, सोच्चा निसम्म हद्दतुट जाव धाराहयनीव जाब रोमकूवे तासिं अंगपडियारियाणं मउडवनं जहामालियं ओमोयं दलयइ, दलयित्ता सेयं रययामयं विमलसलिलपुन्नं भिगारंच गिण्हइ, गिणिहत्ता
શ્રી ભગવતી સૂત્ર : ૯