________________
દર
-
--
भगवती मूलम् - तए णं से भगवं गोयमे जमालिं अणगारं कालगयं जाणित्ता जेणेव समणे भगवं महावीरे तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता समणं भगवं महावीरं वंदइ, नमसइ, वंदित्ता नमंसित्ता एवं वयासी एवं देवाणुप्पिया णं अंतेवासी कुसिस्से जमाली णामं अणगारे से णं भंते ! जमाली अणगारे कालमासे कालं किच्चा कहिं गए, कहिं उववन्ने ? गोयमाइ समणे भगवं महावीरे भगवं गोयमं एवं वयासी-एवं खल्लु गोयमा ! ममं अंतेवासी कुसिस्से जमालीणामं से णं तया मम एवं आइक्खमाणस्स भासमाणस्त पण्णवेमाणस्स परूवेमाणस्स एयमटुं णो सदहइ, णो पत्तिएइ, णो रोएइ एयमदूं असदहमाणे, अपत्तियमाणे, अरोएमाणे दोच्चं पि ममं अंतियाओ आयाए अवकमइ, अवकमित्ता बहूहिं असब्भावुब्भावणाहिं तं चेव जाव देवकिब्बिसियत्ताए उववन्ने ॥ सू० १५॥
छाया-ततः खलु स भगवान् गौतमो जमालिम् अनगारम् कालगतं ज्ञात्वा यत्रैव श्रमणो भगवान् महावीरस्तत्रैव उपागच्छति, उपागत्य श्रमणं भगवन्त महावीरं वन्दते, नमस्यति, वन्दित्वा, नमस्यिस्वा एवम् अवादी-एवं खलु देवानुप्रियाणाम् अन्तेवासी कुशिष्यो जमालिन म अनगारः, स खलु भगवन् ! जमालिरनगारः कालमासे कालं कृत्वा कुत्र गतः ? कुत्र उपपन्नः ? गौतम ! इति श्रमणो भगवान् महावीरो भगवन्तं गौतमम् एवम् अवादीत्-एवं खलु गौतम ! मम अन्तेवासी कुशिष्यो जमालिनाम, स खलु तदा मम एवम् आचक्षाणस्य भाषमाणस्य प्रज्ञापयतः प्ररूपयतः एतमथै नो श्रद्दधाति, नो प्रत्येति, नो रोच. पति, एतमर्थम् अश्रद्दधत् , अप्रतियन् अरोचयन् द्वितीयमपि मम अन्तिकात् आत्मना अपक्राम्यति, अपक्राम्य बहीभिः असभावोद्भावनाभिस्तदेव यावत् देवकिल्पिषिकतया उपपन्नः ।। मू० १५॥
श्री. भगवती सूत्र : ८