________________
४३६
भगवतीसूचे आचार्योपाध्यायवक्तव्यतापस्तावः ।। मूलम् - " आयरिय-उवज्झाएणं भंते ! सविसयंसि गणं अगिलाए संगिण्हमाणे, अगिलाए उवगिण्हमाणे कइहिं भवग्गहणेहि सिज्झइ, जाव--अंतं करेइ ? गोयमा ! अत्थे गइए तेणेव भवग्गहणेणं सिज्झइ, अत्थे गइए दोच्चेणं भवग्गहणेणं सिज्झइ,तच्चं पुणभवग्गहणं णाइक्कमहसू०८॥
छाया-आचार्योपाध्यायः खलु भदन्त ! स्खविषये गणम् अग्लानतया संगृह्णन् , अग्लानतया उपगृह्णन् कतिभिः भवग्रहणैः सिध्यति, यावत्-अन्तं करोति ? गौतम ! अस्त्येककस्तेनैव भवग्रहणेन सिध्यति, अस्त्येकको द्वाभ्यां सिध्यति तृतीयं पुनर्भवग्रहणं नातिकामति ॥ सू० ८ ॥
आचार्य उपाध्याय वक्तव्यता'आयरिय उवज्झाएणं भंते ! ' इत्यादि । सूत्रार्थ- (आयरियउवज्झाएणं भंते ! सविसयंसि गणं अगिलाए संगिण्हमाणे, अगिलाए उवगिण्हमाणे कइहिं भवग्गहणेहिं सिज्झइ जाव अंतं करेइ ) हे भदन्त ! अपने विषय में गगको-शिष्यवर्गको खेद रहित होकर अङ्गीकार करने वाले, खेद रहित होकर उसे सहायता देने वाले आचार्य और उपाध्याय कितने भवों को धारण करने के बाद सिद्ध होते हैं यावत् अन्त करते हैं ? ( गोयमा! अत्थेगइए तेणेष भवग्गहणेणं सिज्झइ,अत्थेगइए दोच्चेणं भवग्गहणेणं सिज्झइ, तच्चं पुण भवग्गहणं णाइकमइ ) हे गौतम ! कितनेक आचार्य उपाध्याय उसी भवसे सिद्ध
આચાર્ય ઉપાધ્યાય વક્તવ્યતા– ( आयरिय उबज्झाएणं भंते ! ) त्याह
सूत्रार्थ-( आयरिय उवज्झाएणं भंते ! सविसयंसि गणं अगिलाए संगिहमाणे, अगिलाए उबगिण्हमाणे कइहिं भवग्गहणेहि सिज्झइ जाव अंतं करेइ) હે ભદન્ત ! શિષ્યગણને આનંદપૂર્વક (ખેદ રહિત ભાવથી) સૂત્રને અર્થ સમજાવનાર, પ્રસન્નતાપૂર્વક તેમને આત્મકલ્યાણના માર્ગમાં સહાયતા દેનાર આચાર્ય અને ઉપાધ્યાય કેટલા ભવ ધારણ કરીને સિદ્ધપદ પામે છે, અને समस्त सोना मतxi मन छ१ ( गोयमा! अत्थेगइए वेणेव भवग्गहणेणं सिज्मइ, अत्थेगइए दोच्चेणं भवगाहणेणं सिज्ज्ञइ, तच्च पुण भवग्गहणं णाइकमइ) હે ગૌતમ! કેટલાક આચાર્યો, ઉપાધ્યાયે એક ભવમાં જ સિદ્ધપદ પામે છે,
श्री. भगवती सूत्र:४
