________________
प्रमैयचन्द्रिका टी० ० ५ उ० ६ सू०७ आधाकर्माद्याहारस्वरूपनिरूपणम् ४२९ इय पडिक ते कालं करेइ-नत्थि तस्स आराहणा' स खलु उक्तावधारकः पुरुषः तस्य स्थानस्य अनालोचितपतिक्रान्तः आलोचनपतिक्रमणमन्तरैव कालं करोति नियते चेत्तर्हि नास्ति तस्य अनालोचितप्रतिक्रान्तस्य जनस्य आराधना, अपितु विराधनैव भवतीति । अथ ' सेणं तस्स ठाणस्स आलोइयपडिकंते कालं करेइअत्थि तस्स आराहणा' स खलु उक्तावधारकः पुरुषः तस्य स्थानस्य आलोचितप्रतिक्रान्तः आलोचन-प्रतिक्रमणपूर्वकम् कालं करोति कालधर्म प्राप्नोति चेत्तदा अस्ति तस्य आलोचितप्रतिक्रान्तस्य पुरुषस्य आराधना, नतु विराधना । 'एएणं गमेणं नेयव्वं-कीयगडं, ठवियं रइयगं, कंतारभत्तं, दुभिक्खभत्तं, वदलियाभत्त, गिलाणभत्त, सेजायरपिंडं रायपिंडं' एतेन उपयुक्तेन गमेन-अभिलापक्रमेण ज्ञातव्यम्-वक्ष्यमाणं वेदितव्यम्-तथाहि क्रीतकृतम् , श्रमणार्थ मूल्यदानेनानीतं भक्तम्-आहारादिकम् स्थापितम्-साधुजनाय दातुं रक्षितम् , रचितकम् श्रमणाय नहीं होती है। किन्तु संयम विराधना ही होती है । ( से णं तस्स ठाणस्स आलोइयपडिकते कालं करेइ अस्थि तस्स आराहणा) यदि वह उस स्थानकी आलोचना और प्रतिक्रमण करके मरता है तो उस आलोचित प्रतिक्रान्त मनुष्य के आराधना होती है, विराधना नहीं होती है । अतः एएणं गमेणं नेयव्वं" इस गम से उपयुक्त अभिलाप क्रम से यह जानना चाहिये कि ( कोयगडं ) क्रीतकृत-श्रमण के लिये मूल्य देकर लाया गया आहारादि भक्त (ठवियं) स्थापित-साधु को देनेके लिये रखा भोजनादिक, ( रइयगं ) रचितक-मोदभनय (निषि) छे ” मे मनमा भानी से छे, ( से णं तस्स ठाणस अणालोइयपडिकंते कालं करेइ ) मने ते माघाभ३५ स्थाननी (पापभाना કારણની ) આલેચના પણ કરતું નથી અને પ્રતિક્રમણ પણ કરતું નથી. આ રીતે આલોચના અને પ્રતિક્રમણ કર્યા વિના જે તે જીવ મરણ પામે, તો એ મનુષ્ય આરાધક કહેવાતું નથી, કારણ કે તેનાથી સંયમની આરાધના थती नथी ५६ विराधना ४ थाय छे. ( से णं तस्स ठाणस्स आलोइयपडिकते कालं करेइ अस्थि तस्स आराहणा ) ५२न्तु ने ते स्थाननी भासायना ५५ કરે અને તેનું પ્રતિકમણ પણ કરે, અને ત્યાર બાદ જે તે મરણ પામે તે તે આલેચિત અને પ્રતિકાન્ત મનુષ્ય આરાધક જ કહેવાય છે, વિરાધક उवात नथी. ( एए णं गमेणं नेयव्वं ) 342336 आसाथी से समर है ( कोयगड ) श्रमाने निमित्त भूक्ष्य मापान सावधामा मावेस, ( उवियं) साधने पडावा निमित्त माथी भी भूतुं पहा, ( रइयगं ) मार
श्री. भगवती सूत्र:४
