________________
-
--
-
--
-
प्रमेषचन्द्रिका टीका २०५ उ0 ४ सू०६ नो सयतस्वरूपनिरूपणम् २६३
नो संयतदेववक्तव्यताप्रस्तावः मूलम्-' भंते ! त्ति भगवं गोयमे समर्ण भगवं महावीर वंदइ, नमसइ, जाव-एवं वयासी-देवाणं भंते ! संजया त्ति वत्तव्वं सिया ? गोयमा ! णो इणढे समठे, अब्भक्खाणमेयं देवाणं । देवाणं भंते ! असंजया ति वत्तव्वं सिया ? णो इणहे समटे, निठुरवयणमेयं । देवाणं भंते ! संजयाऽसंजया ति वत्तव्वं सिया ? गोयमा ! नो इणटे समझे, असब्भूयमेयं देवाणं, से कि खाई णं भंते ! देवा इति वत्तव्वं सिया? गोयमा! देवाणं नोसंजया इ वत्तव्वंसिया ॥६॥
छाया-भदन्त ! इति भगवान् गौतमः श्रमणं भगवन्तं महावीरं वन्दते. नमस्यति यावत्-एवम्-अवादीत्-देवाः खलु भदन्त ! संयता इति वक्तव्यं स्यात्? गौतम ! नायमर्थः समर्थ अभ्याख्यानम् एतत. देवानाम् । देवाः खलु भदन्त !
नो संयत वक्तव्यता'भंते ! त्ति भगवं इत्यादि।
सूत्रार्थ- (भंते ! त्ति भगवं गोयमे समणं भगवं महावीरं बंद नमंसह) हे भदन्त ! इस प्रकार से संबोधित करके भगवान् गौतमने श्रमण भगवान् महावीर को वंदना की-उन्हें नमस्कार किया ! ( जाव एवं ) यावत् फिर उनसे इस प्रकार से पूछा-( देवाणं भंते ! संजयात्ति वत्तव्यं सिया ?) हे भदन्त ! देव संयत होते हैं क्या इस प्रकार से कहाजा सकता है ? (गोयमा ! णो इणठे समढे) हे गौतम यह
ને સંયત વક્તવ્યતા– " भंते ! त्ति भगव" इत्यादिसूत्रा--(भंते ! त्ति भगव गोयमे समण भगव महावीर व दइ नमसइ)
महन्त !" से समाधन शन मशवान गौतम श्रम मावाने महा. वीरने १९॥ ४२री अन नम२४४२ ४ा. ( जाव एवं वयासी) त्या२ मा तेभरे तमन मा प्रमाणे ५७यु-(देवाण मते ! संजया त्ति वत्तव्य सिया ?)
महन्त ? है। सयत जाय छे सेम ही शाय ५३१ (गोयमा णो इण
श्री. भगवती सूत्र:४